An Analysis of The Regional Security of South Asia in Post 9/11 Period: Regional Security Complex Theory Approach

Abstract

This thesis aims to analyze the research question, “How has the regional security been affected in South Asia in post 9/11 period?” by testing the hypothesis that “Has the U.S. led global war on terror improved the regional security or has it turned South Asia into a more vulnerable region?” In order to answer our research question and test the hypothesis, I will try to address this question by drawing on a theoretical framework referred as Regional Security Complex Theory (RSCT) that is widely used, especially in the Regional Security literature. The central idea in RSCT is that, since most threats travel more easily over short distances than over long ones, security interdependence is normally patterned into regionally based clusters: security complexes. The topic requires to be studied because founders of the theory had used RSCT on South Asia on Post Cold War context, but there has been no update study of this theory on post 9/11 periods. Also I incorporated empirical evidences to test the results of hypothesis. I will employ a historically informed process tracing method, where I will collect information based on primary sources as the Conflict Barometer developed by The Heidelberg Institute for International Conflict Research (HIIK), declarations, interviews published on newspapers and various secondary data. Thus, this thesis will contribute to enrich the literature of International Relations on South Asian security studies at a time when the focus on South Asian security is not enough compared to its central position at current global security concerns. ÖZ Bu tez, bölgesel güvenliğin 9 Eylül saldırıları sonrasında Güney Asya’yı nasıl etkilediğini, “Amerika Birleşik Devletleri destekli küresel savaşın bölgesel güvenliği geliştirdiği mi” yoksa “söz konusu savaşın Güney Asya’yı daha kırılgan bir bölgeye dönüştürdüğü mü” hipotezini test ederek analiz etmeyi amaçlamaktadır. Hipotezi test etmek ve sorunsalımıza yanıt bulmak için, özellikle bölgesel güvenlik literatüründe sıklıkla kullanılan Bölgesel Güvenlik Kompleks Teorisi’ni referans alan bir teorik çerçeve çizerek bu sorunsalı açıklamaya çalışacağım. BGKT’de temel düşünce, çoğu tehdittin uzun mesafeden ziyade kısa mesafelere daha kolay sirayet ettiğinden, karşılıklı güvenlik bağlılığında bölgesel olarak kümelerin yani güvenlik komplekslerinin model alınmasıdır. Teorinin kurucuları Soğuk savaş kavramı sonrası Güney Asya’da BGKT’yi kullanmıştır fakat 9 Eylül saldırılarından sonra bu teori üzerine bir güncelleme yapılmadığından konunun tekrardan çalışılması ihtiyacı doğmuştur. Buna ilaveten hipotezin sonuçlarını test etmek için ampirik verileri de ekledim. Deklarasyonlar, gazetelerde yayınlanan röportajlar, çeşitli ikinci el verileri ile Heidelberg Enstitüsü Uluslararası Çatışma Merkezi tarafından geliştirilen Çatışma barometreleri gibi temel kaynaklara dayanarak toplayacağım bilgileri tarihsel bir yol izleyerek ele alacağım. Dolayısıyla bu tez, Güney Asya’daki güvenlik odağının güncel küresel güvenlik meselelerinde kendi merkez pozisyonunun yeteri kadar karşılaştırılmadığı bir zamanda Güney Asya güvenlik çalışmaları üzerine uluslararası ilişkiler literatürünün zenginleşmesine katkıda bulunacaktır.