Evaluating the Interpretation of Heritage Buildings by Architectural Conservation (The Case Study on Reused Houses as Hotels)

Abstract

Historically, architecture has been one of the most popular practices as it responds to social, cultural, economical and theoretical contexts in each community by including a vast range of ideas which are led to construct buildings and develop communities. Architecture and history are in a direct relation with identity as their connector element. A nation's identity that relates them to the place where they live is expressed by their architecture that captures memories and prevents their destruction, hence, protecting architectural heritage by conservation and reuse of them is a right remedy to protect the nations' memories, identity and culture in contemporary life that cultures are integrating by globalization. This research studies on protecting and expressing a nation's cultural identity by conserving their historic architectural traits as one significant aspect of their heritage to respect and retain their authenticity and cultural significance by regarding the principles of international charters for conservation which are adopted by ICOMOS, the International Council on Monuments and Sites. Moreover, this research studies on reusing historic buildings as a growing beneficial act to face ecological and development issues and on redesign plan which is required for most cases. Although redesign can be divided into two parts, aesthetic redesign and structural redesign, but evaluation of the first part which is related to aesthetic values and cultural significance of a property is beyond the scope of this research. According to ICOMOS, interpretation means "all the ways of presenting the cultural significance of a place". This study evaluates the conservation and redesign plans through the overall interpretation of reused historic buildings in terms of authenticity, historical and architectural values and cultural significance by considering their new purpose. Besides, the research is limited to study on the aesthetic redesign of historic houses and mansions which are conserved and reused as hotels in specific areas. Data is gathered from the literature reviews and the four case studies are selected according to a particular redesign approach among the existing cases in the two touristic historic cities, Istanbul in Turkey and Yazd in Iran which host the most number of similar cases and are evaluated in details due to selected international charters for conservation and redesign standards which contribute to the aim of this study. Information of the case studies is directly collected on their sites by observation and from the related organizations. Finally, evaluation of the results is discussed in conclusion. This research emphasizes on respecting to authenticity and cultural significance of heritage buildings through redesign plans while responding to the inevitable new needs of reuse. It is hoped to shift the awareness about the issue and to form a basis for other researchers to develop this research. Keywords: Architectural Heritage, Authenticity and Cultural Significance, Conservation, Reuse, Redesign

ÖZ; Mimarlık, birçok fikir sentezinden oluşan yapılar içerirken, aslında bu şekilde toplumda sosyal, kültürel, ekonomik gelişime de ön ayak olmaktadır. Tam da bu nedenle tarihte bir çok farklı ve seçkin uygulamalar yer almaktadır. Mimarlığın tarihle olan ilişkisi çok güçlüdür ve kimlik bu ilişkiyi bağlayan elemandır. Topluluğun kimliği ve onların yaşadıkları yer arasındaki ilişkiyi ancak anıları taşıyan ve koruyucu bir mimarlık yansıtır. Dolayısıyla, günümüzdeki globalleşmenin oluşturduğu kültürel bütünleşmede, toplumların anıları, kimlikleri ve kültürlerini korumak için en doğru referans, mimarlık ışığında mimari mirası korumak ve yeniden kullanılmasını sağlamaktır. Bu çalışma, ICOMOS’un (Uluslararası Anıtlar ve Sitelerin Konseyi) koruma için benimsemiş olduğu uluslar arası bildirgeler dikkate alınarak, toplumun kültürel kimliğinin korunması ve yansıtılması için toplumun mimari mirasının önemli bir boyut olduğu vurgusu ile, onların tarihi mimarlık özelliklerinin nasıl korunması gerektiğini içermektedir. Ayrıca, ekolojik konuları geliştirmek için, tarihi binaların yeniden kullanılmasını araştırır. Bu alandaki birçok çalışmada yapıldığı gibi konu iki bölüme ayrılarak ele alınmıştır: ‘Estetik Yenilenme’ ve ‘Strüktür Yenilenme’. ICOMOS’a göre ‘bir yerin kültürel önemini mimari yapılar ve mekanlar güçlü bir şekilde anlatır’. Bu çalışmada, yeniden kullanılan tarihi binaların korunmaları ve yeniden tasarlanmaları; onların özgünlük, tarihi ve mimari değerleri açısından ve yeni işlevlerine göre değerlendirmelerinin gerekliliği vurgusu yapılmaktadır. Bunun yanı sıra bu çalışmada, korunmuş ve otel işlevi ile yeniden kullanılmış tarihi evler ve konakların (konaklama yapılarının) yeni işlevlerle yenilenmeleri ele alınmıştır. Literatür taraması kullanılarak bilgiler toplanmış ve seçilen binalar belirlenen yaklaşımına göre değerlendirilmiştir. Türkiye, Istanbul’da ve Iran, Yazd’de bulunan ilgili yapılar örneklem olarak ele alınmış; bunlar, koruma ve yenilenme için benimsenmiş uluslararası bildirgelere göre değerlendirilmiştir. Veri toplanması ilgili kuruluşlar soruşturarak ve gözlemleme ile yapılmıştır. Son olarak, elde edilen sonuçlar çalışmanın sonuç kısmında tartışılmıştır. Bu araştırma, mimari miras kapsamında seçilen binaların yenilenme sürecinde, özgünlük ve kültürel değerlerine saygı gösterilmesini ve aynı zamanda yenilenmenin tanımladığı yeni ihtiyaçların sağlanmasını vurguluyor. Bu tez, mimari miras konusu hakkında farkındalık yaratarak, ilgili yaklaşımların bütüncül olarak söz konusu yapılar için nasıl kullanılması gerektiğini ortaya koymak ve sonraki araştırmalar için önemli bir temel oluşturmak ümidi ile yapılmıştır. Anahtar Kelimeler: Mimari Miras, Otantiklik ve Kültürel Farkındalık, Koruma, Yeniden Kullanım, Yenileme.