DSpace
 

EMU I-REP >
02 Faculty of Engineering >
Department of Mechanical Engineering >
Theses (Master's and Ph.D) – Mechanical Engineering >

Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/11129/3340

Title: Finite Element Analysis of Reverse Shoulder Joint Prosthesis
Authors: Özada, Neriman
Emami, Siavash
Eastern Mediterranean University, Faculty of Engineering, Department of Mechanical Engineering
Keywords: Mechanical Engineering
Orthopedic implants
Reversed Shoulder Arthroplasty
Complications
Finite Element
Glenohumeral Joint
Stress Analysis
Issue Date: Jul-2013
Publisher: Eastern Mediterranean University (EMU) - Doğu Akdeniz Üniversitesi (DAÜ)
Citation: Emami, Siavash. (2013). Finite Element Analysis of Reverse Shoulder Joint Prosthesis. Thesis (M.S.), Eastern Mediterranean University, Institute of Graduate Studies and Research, Dept. of Mechanical Engineering, Famagusta: North Cyprus.
Abstract: Rotator cuff tear is one of the most common cases among patients that cause severe pain and reduced performance in shoulder joint. Recently, in order to relieve pain and restore stability and function of shoulder, shoulder replacement is commonly performed. However, when normal shoulder replacement is not sufficient to restore the joint function, the reverse shoulder replacement is performed. In reverse replacement unlike the traditional replacement system, which is same to the normal shoulders, the ball component is positioned to the glenoid and the socket is placed to the proximal humerus. Reason of this altered anatomy is to provide a greater lever arm for the deltoid muscle to regain active shoulder elevation. Some complications after reverse shoulder replacement such as loosening in glenohumeral joint and failure of prosthesis at the glenoid attachment area have been reported. Aim of this thesis is to recognize the probable failures at the glenoid prosthesis and artificial glenohumeral joint. In this thesis a 3D models of reverse shoulder implants were created in order to perform finite element analysis (FEA). Therefore FEA is carried out in this study to find out whether or not the stress distribution on implants and micromotion between bone and implant at glenoid part cause the implant failure. It is hypothesized that the ROM of shoulder joint is altered with reverse shoulder implant. The abnormality of ROM of the implanted reverse shoulder joint is examined for abduction movement. Then it is investigated, if contact stress is high enough to cause wear of the humeral cup in glenohumeral joint or not. In order to simplify the analysis only abduction movement of shoulder joint is considered and the duration of the analysis was kept low in 4 seconds. The analysis proves that the peak stress generated of the humeral cup, which is made of polyethylene, can be as high as 25 MPa that exceeds the polyethylene yield strength. Polyethylene wear can be the result of this high contact stress. In addition to the permanent deformation and destruction of the component, one of the reasons for loosening of reverse glenohumeral joint is small particles from the polyethylene wear. Bone ingrowth can provide the long-term attachment between baseplate, which is attached to scapula, and bone after shoulder replacement, when the stable interface is maintained between bone and baseplate; and displacement of baseplate does not exceed 150 !", which is a threshold value to allow bony ingrowth. The result also shows the parallel motion to the glenoid between baseplate component and scapula bone with 104 !" as maximum value. The micromotion does not exceed the limit value but as the obtained result is close to the threshold value to allow bony ingrowth, the probability of failure may arise under more sophisticated modeling conditions. Therefore, this knowledge will enable researchers, engineers and clinicians to improve the design of the reverse shoulder prosthesis. Keywords: Reversed Shoulder Arthroplasty, Complications, Finite Element, Glenohumeral Joint, Stress Analysis
ÖZ: “Rotator Cuff” yırtılması ciddi ağrılara sebep olan ve omuz hareketlerini engelleyen, hastalar arasında en çok görülen vakalardandır. Günümüzde ağrıyı dindirmek, omuz eklemlerinin dengesini ve fonksiyonlarını düzenlemek için eklemleri protezler ile değiştirmek en fazla uygulanan tedavi yöntemidir. Fakat, normal omuz protezlerinin kullanımı omuz eklemlerinin hareketlerini düzenlemekte yetersiz kaldığı zaman kol kemiği ve kürek kemiği arasındaki ekleme ters omuz protezleri de takılmaktadır. Protez şekli göz önüne alınırsa, ters omuz protezleri, normal omuz protezlerinin tam tersi olup, küre kısmı kürek kemiğine, oyuk kısmı ise kol kemiğinin üst tarafına yerleştitilmektedir. Bu ters konumlandırmanın en önemli sebebi omuzu saran delta şeklindeki Deltoid kasının kolu kaldırma hareketinde daha aktif rol oynayabilmesidir. Bunun yanında, ters omuz protezlerinde de normal omuz protezlerinde görülen protez parçalarının gevşemesi ve çıkması gibi komplikasyonlar rapor edilmiştir. Bu çalışmanın amacı kol kemiği ve kürek kemiği arasındaki yapay eklemin fonksiyonlarındaki aksamanın nedenlerini incelemektir. Böylece, hem yapay eklem protezlerindeki stres dağılımı hemde omuz hareketleri sırasında protez parçalarında görülebilecek mikro düzeydeki hareketler ve bunların yapay eklemin bozulmasındaki etkileri sonlu elemanlar kullanılarak analiz edilmiştir. Bu çalışmadaki hipotez yapay ve ters omuz ekleminin normal omuz hareketlerini sağlayamayacağı ve yüksek kontak stres ile protez parçalarının mikro hareketlerinin yapay eklem bozukluğuna sebep olabileceğidir. Bu değişiklikler özellikle kolun yukarıya doğru olan hareketi (abduction) sırasında incelenmektedir. Bu hareket doğrultusunda, kol ve kürek kemiği arasındaki yapay eklemde oluşan stesin aşınmaya neden olup olmadığı da incelenmiştir. Yapılan analizin süresini kısaltmak için omuz hareketi yalnızca dört saniyede sınırlı kalmıştır. Elde edilen sonuçlar en yüksek stresin kol kemiğine takılan ve özel bir tür polietilen olarak modellenen protez parçasında olduğu görülmüştür. Hareket sırasında kontak stresin 25Mpa gibi aşınmaya neden olabilecek yüksek bir değere ulaştığı ve bu değerin de modellemede kullanılan polietilenin akma mukavemetinden de fazla olduğu saptanmıştır. Bu sonuç kontak stresin protezde aşınmaya neden olabileceğini göstermektedir. Ek olarak, kol kemiğine takılan ve “Baseplate” adı verilen protez parçasının kolun yukarı hareketi sırasında mikro hareketleri incelenmiş ve en fazla mikro hareketin 100μm ve baseplate e paralel yöne olduğu bulunmuştur. Genel olarak protezin bozulmasına neden olan mikro hareket 150μm olarak kabul edilmekte ve bu çalışmada çıkan değere göre protezin bozulmasına neden olacak bir mikro hareket görülmemektedir. Fakat sonlu elemanlar analizi ve modellemesi daha sofistike olarak yürütülürse, mikro hareketlerin daha yüksek çıkma ihtimali olacaktır. Sonuç olarak bu tez için yürütülen çalışma ve elde edilen sonuçlar, araştırmacılara, mühendislere ve ortopedi klinik tedavi uzmanlarına ters omuz protezi tasarım ve geliştirilmesinde yardımcı olabilir. Anahtar Kelimeler: Ters Omuz Artroplastisi, Komplikasyonlar, Sonlu Elemanlar, Kol ve Kürek Kemiği Eklemi, Stres Analizi
Description: Master of Science in Mechanical Engineering. Thesis (M.S.)--Eastern Mediterranean University, Faculty of Engineering, Dept. of Mechanical Engineering, 2013. Supervisor: Assist. Prof. Dr. Neriman Özada.
URI: http://hdl.handle.net/11129/3340
Appears in Collections:Theses (Master's and Ph.D) – Mechanical Engineering

Files in This Item:

File Description SizeFormat
EmamiSiavash.pdfThesis, Master5.64 MBAdobe PDFView/Open


This item is protected by original copyright

Recommend this item
View Statistics

Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.

 

Valid XHTML 1.0! DSpace Software Copyright © 2002-2010  Duraspace - Feedback