|
EMU I-REP >
02 Faculty of Engineering >
Department of Mechanical Engineering >
Theses (Master's and Ph.D) – Mechanical Engineering >
Please use this identifier to cite or link to this item:
http://hdl.handle.net/11129/3340
|
Title: | Finite Element Analysis of Reverse Shoulder Joint Prosthesis |
Authors: | Özada, Neriman Emami, Siavash Eastern Mediterranean University, Faculty of Engineering, Department of Mechanical Engineering |
Keywords: | Mechanical Engineering Orthopedic implants Reversed Shoulder Arthroplasty Complications Finite Element Glenohumeral Joint Stress Analysis |
Issue Date: | Jul-2013 |
Publisher: | Eastern Mediterranean University (EMU) - Doğu Akdeniz Üniversitesi (DAÜ) |
Citation: | Emami, Siavash. (2013). Finite Element Analysis of Reverse Shoulder Joint Prosthesis. Thesis (M.S.), Eastern Mediterranean University, Institute of Graduate Studies and Research, Dept. of Mechanical Engineering, Famagusta: North Cyprus. |
Abstract: | Rotator cuff tear is one of the most common cases among patients that cause severe pain
and reduced performance in shoulder joint. Recently, in order to relieve pain and restore
stability and function of shoulder, shoulder replacement is commonly performed.
However, when normal shoulder replacement is not sufficient to restore the joint
function, the reverse shoulder replacement is performed. In reverse replacement unlike
the traditional replacement system, which is same to the normal shoulders, the ball
component is positioned to the glenoid and the socket is placed to the proximal humerus.
Reason of this altered anatomy is to provide a greater lever arm for the deltoid muscle to
regain active shoulder elevation. Some complications after reverse shoulder
replacement such as loosening in glenohumeral joint and failure of prosthesis at the
glenoid attachment area have been reported.
Aim of this thesis is to recognize the probable failures at the glenoid prosthesis and
artificial glenohumeral joint. In this thesis a 3D models of reverse shoulder implants
were created in order to perform finite element analysis (FEA). Therefore FEA is carried
out in this study to find out whether or not the stress distribution on implants and
micromotion between bone and implant at glenoid part cause the implant failure. It is
hypothesized that the ROM of shoulder joint is altered with reverse shoulder implant.
The abnormality of ROM of the implanted reverse shoulder joint is examined for
abduction movement. Then it is investigated, if contact stress is high enough to cause
wear of the humeral cup in glenohumeral joint or not. In order to simplify the analysis
only abduction movement of shoulder joint is considered and the duration of the analysis
was kept low in 4 seconds. The analysis proves that the peak stress generated of the
humeral cup, which is made of polyethylene, can be as high as 25 MPa that exceeds the
polyethylene yield strength. Polyethylene wear can be the result of this high contact
stress. In addition to the permanent deformation and destruction of the component, one
of the reasons for loosening of reverse glenohumeral joint is small particles from the
polyethylene wear. Bone ingrowth can provide the long-term attachment between
baseplate, which is attached to scapula, and bone after shoulder replacement, when the
stable interface is maintained between bone and baseplate; and displacement of
baseplate does not exceed 150 !", which is a threshold value to allow bony ingrowth.
The result also shows the parallel motion to the glenoid between baseplate component
and scapula bone with 104 !" as maximum value. The micromotion does not exceed
the limit value but as the obtained result is close to the threshold value to allow bony
ingrowth, the probability of failure may arise under more sophisticated modeling
conditions. Therefore, this knowledge will enable researchers, engineers and clinicians
to improve the design of the reverse shoulder prosthesis.
Keywords: Reversed Shoulder Arthroplasty, Complications, Finite Element,
Glenohumeral Joint, Stress Analysis ÖZ:
“Rotator Cuff” yırtılması ciddi ağrılara sebep olan ve omuz hareketlerini engelleyen,
hastalar arasında en çok görülen vakalardandır. Günümüzde ağrıyı dindirmek, omuz
eklemlerinin dengesini ve fonksiyonlarını düzenlemek için eklemleri protezler ile
değiştirmek en fazla uygulanan tedavi yöntemidir. Fakat, normal omuz protezlerinin
kullanımı omuz eklemlerinin hareketlerini düzenlemekte yetersiz kaldığı zaman kol
kemiği ve kürek kemiği arasındaki ekleme ters omuz protezleri de takılmaktadır. Protez
şekli göz önüne alınırsa, ters omuz protezleri, normal omuz protezlerinin tam tersi olup,
küre kısmı kürek kemiğine, oyuk kısmı ise kol kemiğinin üst tarafına yerleştitilmektedir.
Bu ters konumlandırmanın en önemli sebebi omuzu saran delta şeklindeki Deltoid
kasının kolu kaldırma hareketinde daha aktif rol oynayabilmesidir. Bunun yanında, ters
omuz protezlerinde de normal omuz protezlerinde görülen protez parçalarının gevşemesi
ve çıkması gibi komplikasyonlar rapor edilmiştir.
Bu çalışmanın amacı kol kemiği ve kürek kemiği arasındaki yapay eklemin
fonksiyonlarındaki aksamanın nedenlerini incelemektir. Böylece, hem yapay eklem
protezlerindeki stres dağılımı hemde omuz hareketleri sırasında protez parçalarında
görülebilecek mikro düzeydeki hareketler ve bunların yapay eklemin bozulmasındaki
etkileri sonlu elemanlar kullanılarak analiz edilmiştir. Bu çalışmadaki hipotez yapay ve
ters omuz ekleminin normal omuz hareketlerini sağlayamayacağı ve yüksek kontak stres
ile protez parçalarının mikro hareketlerinin yapay eklem bozukluğuna sebep
olabileceğidir. Bu değişiklikler özellikle kolun yukarıya doğru olan hareketi (abduction)
sırasında incelenmektedir. Bu hareket doğrultusunda, kol ve kürek kemiği arasındaki
yapay eklemde oluşan stesin aşınmaya neden olup olmadığı da incelenmiştir. Yapılan
analizin süresini kısaltmak için omuz hareketi yalnızca dört saniyede sınırlı kalmıştır.
Elde edilen sonuçlar en yüksek stresin kol kemiğine takılan ve özel bir tür polietilen
olarak modellenen protez parçasında olduğu görülmüştür. Hareket sırasında kontak
stresin 25Mpa gibi aşınmaya neden olabilecek yüksek bir değere ulaştığı ve bu değerin
de modellemede kullanılan polietilenin akma mukavemetinden de fazla olduğu
saptanmıştır. Bu sonuç kontak stresin protezde aşınmaya neden olabileceğini
göstermektedir. Ek olarak, kol kemiğine takılan ve “Baseplate” adı verilen protez
parçasının kolun yukarı hareketi sırasında mikro hareketleri incelenmiş ve en fazla
mikro hareketin 100μm ve baseplate e paralel yöne olduğu bulunmuştur. Genel olarak
protezin bozulmasına neden olan mikro hareket 150μm olarak kabul edilmekte ve bu
çalışmada çıkan değere göre protezin bozulmasına neden olacak bir mikro hareket
görülmemektedir. Fakat sonlu elemanlar analizi ve modellemesi daha sofistike olarak
yürütülürse, mikro hareketlerin daha yüksek çıkma ihtimali olacaktır. Sonuç olarak bu
tez için yürütülen çalışma ve elde edilen sonuçlar, araştırmacılara, mühendislere ve
ortopedi klinik tedavi uzmanlarına ters omuz protezi tasarım ve geliştirilmesinde
yardımcı olabilir.
Anahtar Kelimeler: Ters Omuz Artroplastisi, Komplikasyonlar, Sonlu Elemanlar, Kol
ve Kürek Kemiği Eklemi, Stres Analizi |
Description: | Master of Science in Mechanical Engineering. Thesis (M.S.)--Eastern Mediterranean University, Faculty of Engineering, Dept. of Mechanical Engineering, 2013. Supervisor: Assist. Prof. Dr. Neriman Özada. |
URI: | http://hdl.handle.net/11129/3340 |
Appears in Collections: | Theses (Master's and Ph.D) – Mechanical Engineering
|
This item is protected by original copyright
|
Items in DSpace are protected by copyright, with all rights reserved, unless otherwise indicated.
|