Okul Öncesi Dönem Çocuklarında Sorun Davranışların Anne Baba ve Öğretmen Görüşleri Açısından İncelenmesi

Abstract

This study was meant to analyze parents and teachers perception of pre-school children relating to social compatability, anxiety and aggressive behavior. The participants included 497 chidren, 32-79 months of age enrolled in preschool programs and 39 preschool teachers. Sampling conducted in the districts of İskele, Lefkoşa, Gazimağusa, Girne and Güzelyurt in North Cyprus. Simple random sampling method has been used in this study. The Social Competence and Behavioral Assesment Scale was used to identify behavioral problems of children and filled by teachers and parents. Demographic variables of participants obtained by information forms prepared by researcher. In the analysis of data, SPSS 18 package data program was used. The study has revealed that, parents think that there is no significant difference in levels of aggression between children in the age groups of 3.5-5 and 5 -6.5. However, teachers believe that there is a difference in levels of agression between the age groups of 3.5 -5 and 5 -6.5. According to teachers, children in the age group of 5-6.5 are more likely to demonstrate aggressive behaviour than children in age group of 3.5-5 In addition, teachers believe that children in the age group of 3.5-5 are more socially competent than children in the age group of 5-6.5. Parents believe that there is not any significant difference in social competency between age groups. The study has also found that, teachers think there is no difference in levels of anxiety between age groups. On the contrary, parents believe children in age group of 5-6.5 have higher levels of anxiety. There is no relation could be found between levels of anxiety and education background of parents. Lastly, it was found that there is a vast difference between the attidutes of teachers and parents regarding assestment of children behaviour. It was recommended that, in order to overcome problems that might caused by above mentioned differences, researchers should employ the methods of observation and interview. This study can be repeated with multiple data obtained by the methods of observation and interview. Key Words: Preschool education, behavioral problems, child behaviour

ÖZ: Araştırmada, 36-72 aylık çocuklarda, sosyal yetkinliğin, saldırganlığın ve kaygının, anne baba ve öğretmen görüşleri açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın örneklemi, Kuzey Kıbrıs‟ta İskele, Gazi Mağusa, Lefkoşa, Girne ve Güzelyurt olmak üzere 5 ilçede bulunan resmi anaokuluna giden 36-72 aylık 426 çocuk ile anne-babaları ve 39 okul öncesi öğretmeninden oluşmaktadır. Örneklem seçkisiz örnekleme yöntemi ile belirlenmiştir. Çocukların davranış sorunlarını belirlemek amacıyla, anne babaları ve öğretmenleri tarafından her bir çocuk için ayrı ayrı doldurulan SYDD-30 ölçeği kullanılmıştır. Anne baba ve öğretmenlerin demografik bilgileri, araştırmacı tarafından hazırlanan demografik bilgi formları aracılığıyla elde edilmiştir. Toplanan verilerin sonuçları için SPSS 18 paket programı kullanılmıştır. Analiz sonucunda; anne baba ile öğretmenlerin görüşlerine göre, 3.5-5 yaş ile 5-6.5 yaş çocuklarının kaygı düzeyleri, öfke düzeyleri ve sosyal yetkinlik düzeyleri cinsiyet değişkeni açısından istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır. Yaş değişkeni açısından incelendiğinde ise, anne babaların görüşlerine göre 3.5-5 yaş arası çocuklar ile 5-6.5 yaş arası çocukların öfke düzeyleri arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Öğretmen görüşleri açısından incelendiğinde, ise 3.5-5 yaş ile 5-6.5 yaş arası çocukların yaşlarına göre öfke düzeyleri incelendiğinde davranışlarda anlamlı bir fark olduğu bulunmuştur. Öğretmenlere göre 5-6.5 yaş aralığındaki çocuklar, 3.5-5 yaş arasındaki çocuklara göre daha yüksek düzeyde öfkeli davranışlar göstermektedir. Araştırmada elde edilen diğer bir sonuca göre, öğretmenlerin 3.5-5 yaş çocuklar ile 5-6.5 yaş arası çocukların yaşlarına göre sosyal yetkinlik davranışları arasında 3.5-5 yaş aralığındaki çocuklar lehine öğretmen görüşlerine göre anlamlı bir fark bulunurken, anne baba görüşleri açısından fark bulunmamıştır. Veriler, kaygı düzeyi açısından incelendiğinde ise, öğretmenlere göre çocukların yaşları ile kaygı davranışları arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Öğretmenlerin görüşlerine göre, 3.5-5 yaş arasındaki çocuklar daha yüksek düzeyde kaygılı davranışlar göstermektedir. Öğretmenlerinden farklı olarak anne babalar ise 5-6.5 yaş çocukların daha fazla kaygılı davranışlar gösterdiğini bildirmişlerdir. Çocuktaki sorun davranışlar ile anne-baba eğitimi arasında farka rastlanmamıştır. Bu araştırmanın en dikkat çekici bulgularından biri, anne baba ve öğretmen görüşlerinin çocukların davranışlarını değerlendirme konusundaki farklılaşmalarıdır. Gelecekteki çalışmalarda, bu gibi görüş ayrılıklarından kaynaklanabilecek sorunların giderilmesi için, gözlem ve görüşme gibi yöntemlerle daha çoğul ve çok yönlü bilgi elde etme yöntemleriyle benzer konuda çalışmalar tekrarlanabilir. Anahtar Sözcükler: Okul öncesi eğitim, davranış sorunları, çocukta davranış değerlendirme