The Effects of Financial and Operational Hedging on Company Value: The Case of Malaysian Multinationals

Abstract

Fluctuations in foreign currency (FC) always have been a source of concern for multinational companies exoposed to higher FC risk compared to domestic companies. These companies employ different hedging strategies to reduce FC risk exposure. This study examines the value effects of financial hedging (i.e., derivatives and FC debt) and operational hedging in a managed floating exchange rate regime with strict limitations on the trading of Malaysian Ringgit and control for the value effects of non-operational income (loss) measured by foreign exchange profits (losses), and its two components: transaction and translation profits (losses). The results of two-step system generalized method of moments (GMM) estimation for a sample of 109 Malaysian multinationals over the 2004−2018 period show that, on average, derivatives hedging creates a value premium range of 7.88−8.21 % in the short-run, and 18.81−19.80 % in the long-run, with respect to company value approximated by Tobin’s Q. In contrast, foreign debt hedging, on average, creates a value discount range of 8.19−8.54 % in the short-run and 12.70−13.12 % in the long-run. Operational hedging strategies do not affect company value, though different proxies represented operational hedging. Although all the Malaysian multinationals in this study face significant FC risk exposure, less than half of Malaysian companies do not use any financial hedging strategies whereby hedgers reduce their FC risk exposure through forward contracts in the over-the-counter market and employ FC swaps occasionally. The positive value effect of derivatives hedging should motivate managers of Malaysian multinationals to involve in hedging more actively and encourage policymakers to take steps in developing derivatives market and products. However, the negative effect of foreign debt hedging on company value may stem from two potential causes; higher company risk due to FC borrowing, and improper hedging practices including high cost of hedging in the underdeveloped derivatives market. These potential causes need further empirical evaluations. Keywords: Financial hedging; operational hedging; company value; foreign currency derivatives; foreign currency debt; Malaysia.

ÖZ: Yabancı para (YP) birimindeki dalgalanmalar, yerli şirketlere kıyasla daha yüksek YP riskine maruz kalan çok uluslu şirketler için her zaman bir endişe kaynağı olmuştur. Bu şirketler, YP riskini azaltmak için farklı korunma stratejileri kullanır. Bu çalışma Malezya çok uluslu şirketleri için finansal (türevler ve yabancı para cinsinden borçlanma) ve operasyonel hedge metotlarının şirket değeri üzerindeki etkisini incelemektir. Ayrıca, çalışma operasyonel olmayan gelir/zarar (yabancı para kar/zarar) kontrol ederek etkiyi ölçmektedir. Çalışmada, yabancı para karları (zararları) iki bileşeni ile ölçülür; işlem ve çevrim karları (zararlar). 2004-2018 dönemini kapsayan ve 109 Malezyalı çok uluslu şirketten oluşan bir örneklem için iki aşamalı genelleştirilmiş moment yöntemi (GMM) ekonometri metodu kullanılmıştır. Sonuçlar, türev koruma metodunun kısa vadede 7.88−8.21% aralığında değer primi aralığı oluşturduğunu göstermektedir. Uzun vadede ise 18.81−19.80% aralığı tahmin edilmiştir. Buna karşılık, yabancı para borçlanma riskinden korunma ortalama olarak kısa vadede 8.19–8.54% değer indirimi aralığı yaratır. Uzun vadede ise 12.70−13.12% aralığı tahmin edilmiştir. Çalışma, operasyonel riskten korunma metotlarının şirket değerini etkilemediği bulunmuştur. Bu çalışmadaki tüm Malezyalı çokuluslu şirketler önemli ölçüde YP riskiyle karşı karşıya kalsa da, şirketlerinin yarısından azı herhangi bir finansal riskten korunma stratejisi kullanmamaktadır. Genelde, tezgah üstü piyasada vadeli sözleşmeler yoluyla YP risklerini hedge ederler ve az miktarda YP swapları kullanırlar. Türevleri kullanarak korunmanın pozitif değer etkisi, Malezyalı çok uluslu şirket yöneticilerini riskten korunmayı daha aktif bir şekilde dahil olmaya motive etmelidir. Ayrıca, politika yapıcıları türev piyasasını ve ürünlerini geliştirmede adımlaratmalıdırlar. Ancak, yabancı para borç riskinden korunmanın şirket değeri üzerindeki olumsuz etkisi iki olası nedenden kaynaklanıyor alabilir. YP borçlanma nedeniyle daha yüksek şirket riski ve gelişmemiş türev piyasasında yüksek riskten korunma maliyetleri dahil olmak üzere uygunsuz riskten korunma uygulamaları bu nedenler arasında gösterilebilir. Bu nedenler daha fazla ampirik incelmeye tabii tutulmalıdır. Anahtar Kelimeler: Finansal riskten korunma; operasyonel riskten korunma; şirket değeri; döviz türevleri; döviz borcu; Malezya.