The Impact of Psychological Capital on Trust in Organization and Job Outcomes

Abstract

This thesis aims to develop and test a research model that examines the interrelationships of psychological capital (PCap), trust in organization, intention to leave work early (IntEARLY), intention to be late for work (IntLATE), absenteeism, and creative performance. In addition, the purpose of this thesis is to test the mediating role of trust in organization in the aforesaid associations. In light of the information given above, data were gathered from employees in the four- and five-star international chain hotels in St. Petersburg in Russia. Data were gathered via a time lag of one week. The employees representing the sample of the study had direct contact with hotel customers. The first survey included the PCap items and items about the subject profile. The second survey included the trust in organization items. The third survey consisted of the IntEARLY, IntLATE, and absenteeism items. Employees’ creative performance was rated by their supervisors. By doing so, it was possible to control common method variance. The findings demonstrated that PCap enhanced trust in organization and creative performance. In other words, employees high on hope, self-efficacy, optimism, and resilience had high levels of trust in organization and reported higher creative performance. However, the findings did not lend any support to the effect of PCap on IntEARLY, IntLATE, and absenteeism. In this study, it was found that trust in organization reduced IntEARLY, IntLATE, and absenteeism and stimulated creative performance. The aforesaid findings highlight the full mediating role of trust in organization in the association between PCap and creative performance. The abovementioned findings further highlight the partial mediating role of trust in organization in the association between PCap and IntEARLY, IntLATE, and absenteeism. In this thesis, theoretical contributions to the relevant literature were discussed, managerial implications were presented, and implications for future research were given.

ÖZ: Bu tez, psikolojik sermaye, örgütsel güven, işten erken ayrılma niyeti, işe geç gelme niyeti, işe gelmeme (devamsızlık) ve yaratıcı performans değişkenleri arasındaki ilişkileri inceleyen bir araştırma modelini geliştirip test etmeyi amaçlamaktadır. Buna ilaveten, bu tezin amacı, yukarıda bahsedilen değişkenler arası ilişkilerde örgütsel güvenin aracı rolünü de belirlemektir. Yukarıdaki amaçlar doğrutusunda, veri Rusya’nın St. Petersburg şehrinde faaliyet gösteren dört ve beş yıldızlı uluslararası zincir otel çalışanlarından toplanmıştır. Bu çalışanlar, otel konuklarıyla birebir iletişimde olan bireylerdir. Veri birer haftalık zaman aralığında toplanmıştır. Birinci ankette, psikolojik sermaye değişkenine ait sorular ile çalışanlara yönelik demografik sorular bulunmaktadır. İkinci ankette, örgütsel güvene ait sorular vardır. Üçüncü ankette ise, işten erken ayrılma niyeti, işe geç gelme niyeti ve işe gelmeme soruları yer almıştır. Yaratıcı performans değişkenine ait sorular çaşılanların amirleri tarafından değerlendirilmiştir. Bu yol, ortak yöntem sapmasının kontrol edilmesine olanak vermiştir. Çalışmanın bulguları, psikolojik sermayenin örgütsel güven ile yaratıcı performansı artırdığını ortaya koymuştur. Diğer bir deyişle, özyeterliliği, iyimserliği, umudu ve dayanıklılığı yüksek olan işgörenlerin çalıştıkları işletmeye yönelik güven duygularının yüksek olduğu ve yaratıcı performans düzeylerinin arttığı gözlemlenmiştir. Ancak, çalışmanın bulguları psikolojik sermaye ile işten erken ayrılma niyeti, işe geç gelme niyeti ve işe gelmeme değişkenleri arasında istatistiksel anlamda bir ilişkiyi ortaya koymamıştır. Çalışmada, örgütsel güvenin işten erken ayrılma niyeti, işe geç gelme niyeti ve işe gelmeme değişkenlerini düşürdüğü ve yaratıcı performansı tetiklediği belirlenmiştir. Yukarıdaki bulgular, psikolojik sermayenin işten erken ayrılma niyeti, işe geç gelme niyeti ve işe gelmeme değişkenlerini sadece örgütsel güven değişkeninin aracı rolüyle etkilediğini göstermektedir. Yine yukarıdaki bulgular, psikolojik sermayenin yaratıcı performansı hem doğrudan hem de örgütsel güven değişkeninin aracı rolüyle etkilediğini ortaya koymaktadır. Bu tezde, teorik açıdan ilgili literatüre katkılar tartışılmış, yönetsel açıdan birtakım öneriler sunulmuş ve gelecek araştırmalar için belirlemeler üzerinde durulmuştur