The Role of Digital Storytelling as a Reflection Tool in English Language Teachers’ Professional Development

Abstract

The present study aimed to explore English teachers’ perceptions about the use of digital storytelling (DST) as a tool of reflection in contributing mainly to their professional development growth. As part of their professional development, the improvement of teachers’ TPCK was also a major concern of this research . Through a qualitative research design, the study attempted to address the research aim and answer the research questions. The research was also a case study that was carried out with the participation of five English teachers, all of whom were PhD candidates in the ELT program in the Faculty of Education, Eastern Mediterranean University (EMU). The data collection tools included semi-structured interview questions, which were divided into three sets (Pre-While-Post), and were given to participants on intervals. The second data collection instrument was the reflection reports, in which the participants were asked to elaborate on the teaching event that they described as a critical incident in their digital story, the strengths of the DST tool, its weaknesses, as well as their suggestions for better implementation and further ways to invest the DST tool in other educational settings . The data collected from both tools, i.e., the interviews and the reflection reports, were thematically analysed, in line with the research questions of the study. The thematic analysis included two major areas: firstly, teachers’ critical incidents and their justification for their choice of story, and secondly, teachers’ perceptions in the implementation of DST as a reflection tool contributing to their professional development and TPCK. It was observed that almost all of the selected critical incidents belonged to the first year of the professional life of the participants, and that one participant narrated in her digital story the chaos created by the changing curriculum and the new teaching method in her teaching context as the ‘critical incident’. Findings of the study revealed some positive attitudes towards the DST implementation as a tool for reflection. All participants (except one) praised the use of DST and confirmed some notable improvement in their critical reflection and in their TPCK. Some shortcomings of the DST tool were also reported, and accordingly, suggestions were made by the participants and the researcher as well to improve the use of DST as a reflection tool in teacher education.

ÖZ: Bu çalışma, İngilizce öğretmenlerinin dijital hikaye anlatıcılığının (DHA) kullanımı ile ilgili algılarını, temel olarak mesleki gelişimlerine katkıda bulunmalarında bir yansıma aracı olarak incelemeyi amaçlamaktadır. Mesleki gelişimlerinin bir parçası olarak, öğretmenlerin teknolojik pedagojik içerik bilgilerinin geliştirilmesi de bu araştırmanın araştırdığı önemli sorularından biriydi. Çalışma nitel bir araştırma olarak tasarlanmıştır. Araştırma, Doğu Akdeniz Üniversitesi (DAÜ) Eğitim Fakültesi İngiliz Dili Eğitimi (İDE) programında doktora adayı olan beş İngilizce öğretmeninin katılımıyla yürütülen bir örnek olay incelemesidir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, DHA uygulamasının öncesinde, uygulama sırasında ve sonrasında katılımcılarla belli aralıklarla yapılan üç farklı yarı yapılandırılmış görüşme soruları kullanılmıştır. İkinci veri toplama aracı ise, katılımcılardan dijital hikayelerinde kritik bir olay olarak tanımladıkları bir öğretim olayını, DHA tekniğinin güçlü yanlarını, zayıf yönlerini, söz konusu tekniğin daha iyi uygulaması için yaptıkları önerileri ve DHA tekniğinin başka eğitim ortamlarında nasıl uygulanabileceğine ilişkin yolları ele aldıkları yansıma raporları olmuştur. Görüşmelerden ve yansıma raporlarından toplanan veriler, araştırma soruları doğrultusunda tematik olarak analiz edilmiştir. Söz konusu analizde, ilk olarak öğretmenlerin dijital öykü olarak seçtikleri ve kritik olay olarak niteledikleri öyküyü seçmelerindeki gerekçeler; ikinci olarak da DHA uygulamasının kendi mesleki gelişimlerine ve teknolojik pedagojik içerik bilgilerinin gelişmesine yaptığı katkılar not edilmiştir. Seçilen kritik olayların hemen hepsinin katılımcıların meslek hayatlarının ilk yılına ait olduğu, bir katılımcının ise değişen müfredat ve uygulamaya konan yeni öğretim yönteminin yarattığı kaosu ‘kritik olay’ olarak öyküleştirdiği görülmüştür. Çalışmanın bulguları, katılımcıların DHA uygulamasını bir yansıma aracı olarak oldukça olumlu bir şekilde değerlendirdiklerini ortaya koymuştur. Katılımcıların biri hariç diğerleri DHA kullanımından övgüyle bahsetmişler, bu uygulama sonucunda eleştirel yansımalarında ve teknolojik pedagojik içerik bilgilerinde bazı önemli iyileşmeler olduğunu doğrulamışlardır. DHA aracının eksikliklerine de değinen katılımcılar, DHA’nın öğretmen eğitiminde bir yansıtma aracı olarak kullanımının iyileştirilmesi için çeşitli önerilerde bulunmuşlardır