A Retrospective Look at the Perceptions and Attitudes of Turkish Students towards Learning English Online: Experiences (Findings) From the Pandemic Period

Abstract

Inclusion of technology and integrating technology-based tasks in ELT and in education in general has not been considered a new topic, and it has always been investigated to improve the quality of teaching and enhance the learning process. Since the outbreak of Covid-19, classes have been immediately changed to the virtual environment, and implementing ICT has been considered unavoidable. This rapid transformation has severely impacted the teaching process and affected teachers and learners’ emotionally and academically. Hence, researchers have started investigating learners’ opinions regarding online learning to find the challenges that hinder them from achieving their learning goals. Hence, this study is a retrospective study, was conducted in North Cyprus to determine Turkish and Turkish Cypriot learners’ attitudes and perceptions of online learning during the Pandemic at EMU. Turkish and Turkish Cypriot learners who have experienced learning English or content in English online (as a medium of instruction) were surveyed using a 5-point questionnaire of 28 attitude statements. Moreover, the merits and demerits of the online experience were identified according to their perspectives. Findings revealed mixed opinions; some learners were not satisfied with the online activities, considered them boring, not matching their preference, and needed more objectives’ clarification. They also encountered interaction issues, health issues, lack of resources, and ill-equipped technical knowledge. However, it was flexible for some learners who reviewed the sessions and studied at their speed. In light of the results, some recommendations and implications have been suggested.

ÖZ: Teknolojinin İngiliz Dili Öğretimine ve genel anlamda eğitime dahil edilmesi, teknoloji tabanlı görevlerin İngiliz Dili Öğretimine entegre edilmesi yeni bir konu olarak görülmemiş ve öğretim kalitesini artırmak, öğrenme sürecini geliştirmek amacıyla her zaman araştırılmıştır. Covid-19'un patlak vermesinden bu yana sınıflar hızlı bir şekilde sanal ortama dönüştürüldü ve Bilgi ve İletişim Teknolojilerinin uygulanması kaçınılmaz görüldü. Bu hızlı dönüşüm, öğretim sürecini ciddi şekilde etkilemiş, öğretmenleri ve öğrencileri ise duygusal ve akademik olarak etkilemiştir. Bu nedenle araştırmacılar, öğrenme hedeflerine ulaşmalarını engelleyen zorlukları bulmak için öğrencilerin çevrimiçi öğrenmeye ilişkin görüşlerini araştırmaya başladılar. Bu çalışma retrospektif bir çalışmadır, Kuzey Kıbrıs'ta Doğu Akdeniz Üniversitesindeki Türk ve Kıbrıslı Türk öğrencilerin çevrimiçi öğrenmeye yönelik geçmiş tecrübelerini, Pandemi sırasında çevrimiçi öğrenmeye yönelik tutum ve algılarını belirlemek amacıyla yapılmıştır. İngilizce'yi (bir eğitim aracı olarak) çevrimiçi öğrenmeyi deneyimlemiş olan Türk ve Kıbrıslı Türk öğrenciler, 28 tutum ifadesinden oluşan 5 puanlık bir ankete tabi tutulmuştur. Ayrıca, çevrimiçi deneyimin yararları ve zararları, onların bakış açılarına göre belirlenmiştir. Bulgular karışık görüşleri ortaya çıkardı; bazı öğrenciler çevrimiçi etkinliklerden tatmin olmadı, onları sıkıcı, tercihleriyle eşleşmeyen olarak gördü ve hedeflerin daha fazla açıklığa kavuşturulmasına ihtiyaç duydular. Ayrıca etkileşim sorunları, sağlık sorunları, kaynak eksikliği ve yetersiz teknik bilgi ile karşılaştılar. Buna rağmen, oturumları sonradan gözden geçiren ve kendi hızlarında çalışan bazı öğrenciler için çevrimiçi öğrenme esnekti. Elde edilen sonuçlar ışığında bazı öneriler ve çıkarımlar yapılmıştır.