The Sustainable Financing of the Agricultural Sector in Rwanda

Abstract

Rwanda has aimed to achieve food self-sufficiency but faces binding land and budgetary constraints. A set of government policies have been in force for 20 years that have controlled the major cropping decisions of farmers. A cost–benefit analysis methodology is employed to evaluate the financial and resource flow statements of the key stakeholders. The object of the analysis is to determine the sustainability of the prevailing agricultural policies and donor financed interventions in the agricultural value chains from the perspectives of the farmers, the economy, and the government budget. A total of nine value chains were evaluated including seven crops, dairy and poultry. The study has revealed that, in crops value chains, only a third of the (7 scenarios have positive returns and 15 have negative returns) scenarios of crops cultivated in various regions generate positive economic returns. In all provinces, one or more of the crops were either not sustainable from the financial perspective of the farmers or are economically inefficient in the use of Rwanda's scarce resources. The annual fiscal cost to the government of supporting the sector is substantial but overall viewed to be sustainable. A major refocusing is needed of agricultural policies, away from a mono-cropping strategy to one that allows the farmers to adapt to local circumstances. A more market-oriented approach is needed if the government wishes to achieve its economic development goal of having a sustainable agricultural sector that supports the policy goal of achieving food self-sufficiency. The situation is different in the dairy value chain. USAID interventions designed to increase farm level productivity and create/expand market access for small scale dairy farmers resulted in increase of the dairy farmer's income, as well as stimulated value- added activities in the value chain and reduced price of milk for low-income consumers. The Government of Rwanda policies to reduce cost of production for poultry farmers increase financial returns and stimulate farmers to invest more resources into the poultry farming. However, main constraint to further growth of the Rwanda poultry sector is its dependence on imports, including ingredients for the local production of poultry feeds, as well as pharmaceutical products. To further increase competitiveness of the dairy value chain the Government of Rwanda should address the limited domestic supply of day-old chicks and availability of poultry vaccine.

ÖZ: Ruanda, gıdanın kendi kendine yeterliliğini sağlamayı amaçlamıştır, ancak bağlayıcı arazi ve bütçe kısıtlamalarıyla karşı karşıyadır. Çiftçilerin önemli ekim kararlarını kontrol eden bir dizi hükümet politikası 20 yıldır yürürlüktedir. Kilit paydaşların mali ve kaynak akış tablolarını değerlendirmek için bir maliyet-fayda analizi metodolojisi kullanılmaktadır. Analizin amacı, tarımsal değer zincirlerinde hâkim olan tarım politikalarının ve bağışçıların finanse ettiği müdahalelerin çiftçilerin, ekonominin ve devlet bütçesinin bakış açılarından sürdürülebilirliğini belirlemektir. Yedi mahsul, süt ürünleri ve kümes hayvanları dahil olmak üzere toplam dokuz değer zinciri değerlendirildi. Çalışma, mahsul değer zincirlerinde, çeşitli bölgelerde yetiştirilen mahsullerin senaryolarının (7 senaryo olumlu, 15'inin olumsuz getirisi) yalnızca üçte birinin olumlu ekonomik getiri sağladığını ortaya koymuştur. Tüm illerde, bir veya daha fazla mahsul, çiftçilerin mali perspektifinden sürdürülebilir değildi veya Ruanda'nın kıt kaynaklarının kullanımında ekonomik olarak verimsizdi. Sektörü desteklemenin hükümete yıllık mali maliyeti önemli olmakla birlikte genel olarak sürdürülebilir olarak görülüyor. Tekli ürün stratejisinden çiftçilerin yerel koşullara uyum sağlamasına olanak tanıyan bir stratejiye doğru, tarım politikalarında büyük bir yeniden odaklanmaya ihtiyaç vardır. Hükümet, gıdanın kendi kendine yeterliliğini sağlama politika hedefini destekleyen sürdürülebilir bir tarım sektörüne sahip olma ekonomik kalkınma hedefine ulaşmak istiyorsa, daha pazar odaklı bir yaklaşım gereklidir. Süt ürünleri değer zincirinde durum farklıdır. Çiftlik düzeyinde üretkenliği artırmak ve küçük ölçekli süt hayvancılığı çiftçileri için pazar erişimini oluşturmak / genişletmek için tasarlanan USAID müdahaleleri, süt çiftçisinin gelirinin artmasına ve değer zincirinde katma değerli faaliyetlerin teşvik edilmesine ve düşük gelirli tüketiciler için düşük sütün fiyatına neden oldu. Ruanda Hükümeti'nin kümes hayvanı çiftçileri için üretim maliyetini düşürme politikaları mali getirileri artırıyor ve çiftçileri kümes hayvancılığı çiftçiliğine daha fazla kaynak yatırmaya teşvik ediyor. Bununla birlikte, Ruanda kümes hayvanı sektörünün daha fazla büyümesinin önündeki ana kısıtlama, kümes hayvanı yemlerinin yerel üretimi için bileşenler ve farmasötik ürünler de dahil olmak üzere ithalata olan bağımlılığıdır. Süt ürünleri değer zincirinin rekabet edebilirliğini daha da artırmak için Ruanda Hükümeti, günlük civcivlerin sınırlı yurt içi arzını ve kanatlı aşısı bulunabilirliğini ele almalıdır.