An interpretation of simplicity in the frame of minimalist approach on traditional modern and contemporary housing

Abstract

ABSTRACT: Before the industrial revolution deprivation of materials and technical flaws made traditional architecture simple. One of the best known architecture which emphasizes simplicity is Japanese Traditional architecture, after 1900s simplicity appeared again as a movement in Modernism style which is called Minimalism in the 1950s and continued through the Sixties and Seventies (Roth, 2000). Minimalism is a term to describe arts that thrive on simplicity in both content and form, and sign of personal expressivity. Simplicity can be seen in every field of art and design. Minimalist attitude on dwelling takes specific features of Traditional Japanese housing; space organization, multipurpose spaces, flexible indoor environment, openings and form of internal space. It is also possible to meet with similar approaches in different cultures’ traditional dwellings examples. The aim of Simplicity is to allow the viewer to experience the work more intensely. Simplicity includes simplification, purity and elegant organization in life. Simplicity conception in housing can be define as removing inessential elements to achieve clean and fine finishes, subtraction and purity with geometric forms, intense perception of the spaces and eliminating all superfluous elements and result in clear. Simplicity design using necessary component of architecture; light, color, material, form and function to achieve simplicity, most important principle is removing minor elements to emphasize the major elements. Main idea of this study is to analysis the effect of simplicity attitude in traditional, modern and contemporary period’s ‘Interior Architecture’. According to period of prescription, simplification attitude in space organization and indoor environment pointed out with comparison method by mentioned periods (traditional, modern & contemporary simplicity housing). Simplification of Traditional architecture shows and emphasizes the bereavement way of simplification, on the other hand in Modern period’s simplicity reflect the fashionable way and reaction against abstract expressionism. Nowadays simplicity emphasizes the blending results of existing conditions, technological advantages and ‘minimalist’ conception. From this reason simplicity acumen has been researched from traditional architecture till today, which encompasses mentioned periods (traditional, modern & contemporary simplicity housing.) Depending on this, evolution of simplicity attitude has been researched with retrospective study, oppositions and similarities of mentioned periods have been criticized by Indoor environment. This study mainly focuses on the housing buildings. In this context, minimalist attitude explored and presented as a concept which is standing as a phenomenon not a style and which is not a temporary conception from traditional to contemporary. Keywords: Simplicity, Minimalism, design principle, space organization, dwelling.

…………………………………………………………………………………………………………………………

ÖZ: Endüstri devrimi öncesinde malzeme çeşitliliğinin az olması ve teknik anlamda yoksunluklar Geleneksel mimariyi yalın kılmıştır. Bilindiği üzere, en yalın tavra sahip mimari Japon geleneksel konut mimarisidir. 1900’lü yıllardan sonar ise mimaride yalınlık etkisi bir mimari akım olarak yeniden karşımıza çıkmıştır. Minimalizm, 1950’lerde sadelik ve nesnelliği ön plana çıkaran bir akım olarak kendini göstermiş ve etkisini yetmişler ve seksenlere kadar sürdürmüştür (Roth, 2000). Aynı zamanda Minimalizm sanatta içerik ve form üzerinde yalınlığı ve kişisel dışa vurumculuğun bir parçası olmuş; yalınlık, tasarım ve sanatın her dalında gözlemlenebilmektedir. Konutta Minimalist tavır, belirgin özelliklerini Geleneksel Japon konutlarından almış; mekân düzenlemesi, çoklu kullanıma sahip mekân, esnek kullanıma sahip mobilya ve donatı, yalın mekân formu ile karşımıza çıkmaktadır. Ayrıca bu yalınlık diğer kültürlerin geleneksel konut mimarisinde de gözlemlenmektedir. Yalınlığın amacı izleyicinin nesneyi daha derinden algılamasını, yani vurgulanmak isteneni öne çıkarmaktır. Yalınlık yaşama biçiminde sadeleşme, saflık ve zerafet olarak kendini göstermektedir. Konut tasarımında yalınlık ise gereksiz olanı kaldırarak detaydaki kusursuzluğu öne çıkarmak, geometrik ve yalın form kullanımı, mekânın yoğun biçimde algılanmasını ve kullanımını sağlamak olarak tanımlanabilir. Yalınlık tavrı mimarinin önemli öğelerini ihtiyacı kadar kullanmayı savunur bunlar; ışık, renk, malzeme, form, fonksiyon olarak sıralanabilir, en önemli özelliği ise gereksizi olanları kaldırarak gerekli olanı öne çıkarmaktır. Yapılan bu araştırmada temel amaç yalınlık tavrının ‘İç Mimari’deki etkisini, geleneksel, modern ve günümüz konutlarında icelemektir. Belirtilen dönemlere göre (geleneksel, modern ve günümüz konutlarında yalınlık) mekân organizasyonunda ve iç mekân elemanlarında yalınlık tavrı karşılaştırmalı olarak ortaya konmaktadır. Geleneksel mimarideki yalınlık, yalınlığın yoksunluk boyutu ile vurgulanırken; Modern mimarideki yalınlık, biçime verilen aşırı öneme karşı tepkiyi ve modayı simgelemekte; günümüz mimarisindeki boyutu ise, ‘minimalist’ kavram ile mevcut koşullar ve teknoloji avantajları harmanalanarak ön plana çıkarılmıştır. Söz konusu yaklaşımlar, Geleneksel, modern ve günümüz mimari konutları üzerinde örneklemelerle incelenmiştir. Buna bağlı olarak yalınlık tutumunun evrimi, retrospektif olarak ortaya konmakta, belirtilen dönemlerdeki (geleneksel, modern ve günümüz konutlarında yalınlık) farklılık ve benzerlikler, iç mekan boyut ile incelenmiştir. Bu çalışma esas olarak konut mimarisi odaklıdır. Bu çerçevede minimalist yaklaşım gelenekselden günümüze uzanan ve gelip geçici olmayan bir olgu olarak karşımızda durduğu belirtilen dönemlerle ortaya konarak araştırılmıştır. Anahtar Kelimeler: Yalınlık, Minimalizm, tasarım, iç mekân, konut.