dc.identifier.citation |
Shahriari, Safoora. (2011). Organizational Justice, Job Embeddedness, and Job Outcomes: A Study of Hotel Employees in Iran. Thesis (M.S.), Eastern Mediterranean University, Institute of Graduate Studies and Research, School of Tourism and Hospitality Management, Famagusta: North Cyprus. |
en_US |
dc.description.abstract |
ABSTRACT: The purpose of this thesis is to develop and test a conceptual model that examines job embeddedness as a full mediator of the effects of distributive, procedural, and interactional justice on role-prescribed customer service and turnover intentions. Data were collected from full-time frontline hotel employees in Iran for testing these relationships. Such data were collected with a time lag of two weeks. These relationships were tested using correlation and hierarchical multiple regression analyses. The results demonstrated that employees’ perceptions of distributive, procedural, and interactional justice enhanced their job embeddedness. The results also indicated that job embeddedness increased employees’ job performance and reduced their turnover intentions. However, the results did not provide any empirical support for job embeddedness as a mediator of the effects of distributive, procedural, and interactional justice on job performance. This was also valid for job embeddedness as a mediator of the effects of procedural and interactional justice on turnover intentions. According to the results, distributive justice reduced turnover intentions directly and indirectly through job embeddedness. Such a result showed the partial mediating role of job embeddedness. In this thesis, management implications were provided. In addition, limitations of the study and future research directions were given in the thesis.
Key Words: Hotel employees, Iran, job embeddedness, organizational justice, performance, turnover intentions.
……………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ÖZ: Bu tezin amacı, iş ile iç içe olma değişkeninin dağıtım, prosedür ve etkileşim adaletinin iş performansı ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkilerine yönelik tam bir aracı görevine sahip olduğunu gösteren kavramsal bir modeli geliştirip test etmektir. Bu ilişkilerin test edilmesi için veri Iran’da dört ve beş yıldızlı otellerde tam zamanlı statüde çalışan sınır birim işgörenlerinden toplanmıştır. Söz konusu veri iki haftalık süreyle iki ayrı zaman diliminde toplanmıştır. Bu ilişkiler korelasyon ve hiyerarşik çoklu regresyon analizi yoluyla test edilmiştir. Bulgular, dağıtım, prosedür ve etkileşim adaletinin işgörenlerin daha fazla iş ile iç içe olmalarını sağladığını göstermiştir. Bulgular, iş ile iç içe olan işgörenlerin iş performans düzeyini artırdığını ve işten ayrılma niyetini düşürdüğünü ortaya koymuştur. Ancak, bulgular, iş ile iç içe olma değişkeninin dağıtım, prosedür ve etkileşim adaletinin iş performası üzerindeki etkilerine yönelik bir aracı görevine sahip olmadığını göstermiştir. Bu durum, iş ile iç içe olmanın prosedür ve etkileşim adaletinin işten ayrılma niyeti üzerindeki etkilerine yönelik aracı görevi için geçerli olmuştur. Bulgulara göre, dağıtım adaleti işten ayrılma niyetini hem doğrudan hem de iş ile iç içe olma değişkeni üzerinden azaltmıştır. Böyle bir bulgu iş ile iç içe olma değişkeninin kısmi aracı rolüne işaret etmektedir. Bu tezde, bulgulardan hareketle, yönetsel belirmelere yer verilmiştir. Ayrıca, tezde araştımanın sınırları ve gelecek araştırmalar için belirlemeler üzerinde durulmuştur.
Anahtar Kelimeler: İran, iş ile iç içe olma, işten ayrılma niyeti, otel calışanları, orgütsel adalet, performans. |
en_US |