In this study, Egyptian comedy films between the years 1995-2010 have been studied. The numerical analysis based on check list to support the main assumption in this study that ―comedy is the most popular genre in Egypt within the selected period of study‖. After proving this assumption, two films; first Molasses which its original name in Arabic ―Asal Aswad‖ (2010) and the second film ―Bobbos‖ (2009) have been selected to be examined in detail. In the study, context analysis and semiotics have been used. Semiotics, specifically, have been used to show the denotative and connotative meanings of the signs in these comedy films and to show how the Egyptian reality have been constructed through the films.
This study attempts to show and compare the development and changes from 1990s to the present, and to describe how these changes have been reflected in the film production in the Egyptian film industry. Further, this study looked at the problems experienced by Egyptians as has been reflected and articulated in the aforementioned time span in the most popular genre of the film industry. Additionally, two main characters in the selected films have been analyzes using paradigmatic and syntagmatic analysis. This comparison have been made for a better understanding of the Egyptian society within the mentioned 15 years and how these changes and difficulties have been reflected through the characters studied.
The conclusions of the study suggest that comedy film makers succeeded to make audiences 'laugh and think' at the same time. Comedy as a genre creates an ―invisible‖ space, which enables filmmakers to criticize the political system. It can also be said that, comedy was the most consumed genre within the period selected, but this was not a coincidence. It was a reflection of the Arab Spring which can be attributed to the poverty, unemployment, ill health, poor education, and unhappiness of Egyptians for many years under political regime.
Surprisingly, the unhappy, desperate Egyptians were laughing watching the films which were a mirror of their own lives. The most prominent themes in the selected films were; hunger, poverty, obscurity and unemployment. Thus everyone can easily understand and identify with these themes. It can be said that these kind of films can be consumed easily, just like comedy movies. Therefore, in both films, there were many signifiers try to show the audiences the corrupt, inactive Egyptian system.
ÖZ:
Bu çalışmada 1995-2010 yılları arasında Mısır komedi filmleri incelenmiştir. Seçilen dönem içerisinde en popüler türün komedi filmleri olduğu varsayımından yola çıkarak yapılan sayısal inceleme ile bu varsayım ispatlanarak bu tür içerisinden iki film seçilerek detaylı olarak incelenmiştir. Çalışmada, göstergebilim ve metin içerik analiz yöntemleri kullanılarak 2010 yapımı orjinal ismi ―Asal Aswad‖ olan Molasses filmi ve 2009 yapımı ―Bobbos‖ analiz edilmiştir. Göstergebilim, seçilen filmlerdeki işaretlerin düzanlam ve yananlam kurgularını daha detaylı göstermek için kullanılmıştır.
Çalışma, 1990lı yıllardan başlayıp günümüze kadar Mısır film endüstrisinin yaşadığı değişimleri ve bu değişimlerin üretime nasıl yansıdığını anlatmaktadır. Buna ek olarak Mısır halkının yaşadığı sorunların bahsi geçen endüstrinin en popüler türü olan komedi filmlerinde nasıl yer bulduğuna bakılmıştır. Bu tezde seçilen iki filmdeki ana karakterler esas alınarak bu karakterler arasında paradigmatic ve dizimsel analiz kullanılarak karşılaştırma yapılmıştır. Bu karşılaştırma, Mısır halkının yaşamlarını daha iyi anlayabilmek, toplumun bahsi geçen 15 yıl içerisinde yaşadıkları değişimlerin ve zorlukların karakterler üzerine yansımasının anlaşılması açısından önemlidir.Söyleyebiliriz ki, komedi film yaratıcıları insanları bir taraftan güldürürken bir taraftan da sistem eleştirisinde bulunuyorlar, çünkü komedi türü aslında yönetmenine ―görünmeyen‖ bir eleştiri alanı yaratabiliyor. Komedi türünün seçilen dönem içerisinde en çok tüketilen tür olması da bir rastlantıdan çok, seçilen dönemden hemen sonra işsizlik, fakirlik ve bunun getirdiklerinin yükselerek halk talebine dönüştüğü Arab Baharını işaret ediyor. Mutsuz, çaresiz Mısırlılar kendi hayatlarına ayna tutan filmleri izleyip gülüyorlar. Filmlerde, açlık, fakirlik, tanınmamışlık, işsizlik en çok öne çıkan temalar ve bu temalar herkesin kolay anlayabileceği temalar: yani kolay tüketilebilir, tıpkı komedi filmler gibi. Bu nedenle, seçilen her iki filmde de çürümüş, artık çalışmayan Mısır sisteminin bir çok işaretini görmek mümkün.
