Load and Resistance Factor Design (LRFD), is a widely used procedure in the design of
reinforced concrete, wood and steel structures. It is a reliability-based procedure for
design, which gives a framework that is consistent with civil engineering design codes,
in accordance with reliability theories. In this study, Advance First Order Second
Moment (AFOSM) approach is used as the reliability approach in carrying out the
analysis. Uncertainties related to material properties (i.e. compressive strength of
concrete, yield and ultimate strength of reinforcing steel bars.), dimensions of reinforced
concrete structural members (beams and columns) and the effect of load variables (i.e.
Dead and Live load), are considered. Under the framework of AFOSM the failure mode
in different reinforced concrete structural members were analyzed, which focused
mainly on flexure failure, shear failure and the combined action of flexure and axial
load failure. Reliability indexes are calculated according to the flexure and shear failure
modes in beams and columns, in addition to failure due to the combine action of flexure
and axial load on columns.
Target reliability indexes are selected for different load combinations from values
reported by other researchers from different countries, which are used as the safety level
to evaluate the computed reliability indexes. New load and resistance factors are
selected for different failure modes in different structural members, considering the
design practice in North Cyprus and specifications given in the Turkish codes (e.g.
TS500).
Keywords: Model Uncertainty, Reliability, LRFD, Reliability Index, Safety Level
Öz: Yük ve Dayanım Katsayılarına göre Tasarım (YDKT), betonarme, ahşap ve çelik yapı
elemanlarının tasarımında yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Bu yöntem
güvenilirlik esasına dayanan, tasarım yönetmelikleri çerçevesinde ve güvenilirlik
teorilerine uygun bir yöntemdir. Bu çalışmada analizler “Geiştirilmiş Birinci Mertebe
İkinci Moment” (GBMİM) yaklaşımı ile yapılmıştır. Çalışma kapsamında malzeme
özellikleri (beton basınç mukavemeti, beton çelik çubukları çekme dayanımı v.b),
betonarme elemanların boyutları (kirişier ve kolonlar) ve yük değişkenlerinin etkisine
(sabit ve hareketli yükler) ilişkin belirsizlikler dikkate alınmıştır. GBMİM yaklaşımı
çerçevesinde farklı betonarme yapı elemeanlarının göçme durumu incelenmiştir. Bu
çalışmada esas olarak eğilme, kesme ve eksenel kuvvet-eğilme etkileşimindeki
elemanlar dikkate alınmıştır. Bu bağlamda betonarme kirişlerde eğilme ve kesme göçme
durumları ile eksenel kuvvet ve eğilme etkisindeki betonarme kolonların “güvenilirlik
indeksleri” hesaplanmıştır.
Farklı yük birleşimlerine göre daha önceki çalışmalarda farklı ülkeler için rapor edilen
hedef güvenilirlik indeksi değerleri seçilmiştir. Hesaplanan güvenilirlik indeksi seçilen
hedef güvenilirlik indeksi ile kıyaslanarak yeterli güvenlik seviyesine ulaşılmıştır.
Yapılan çalışma kapsamında Kuzey Kıbrıs’ta tasarım uygulamaları ve TS500’de
belirtilen kurallar çerçevesinde yeni yük ve dayanım katsayıları belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler: Belirsizlik Modeli, Güvenilirlik, YDKT, Güvenilirlik İndeksi,
Güvenlik Seviyesi
