During the pre-school period, children interact with their peers and teachers
along with their mothers and fathers. During this interaction, children have some
problems from time to time as they established positive relationships. The problems
in interpersonal relationships help in understanding the feelings, requests and
opinions of people. At the same time, these problems cause more comprehensive
issues in later years (Bingham, 1998). Children who have weak problem solving
skills have been found, in many studies, to show behavior problems such as
aggression, physical violence and lack of patience in later years. During the preschool
period, when the children gain interpersonal problem solving skills, all
developmental areas including social and cognitive fields advance and thus,
behavioral problems decrease.
In this research, PIPS (Preschool Interpersonal Problem Solving Test), which
is one of the components of ICPS (Interpersonal Cognitive Problem Solving)
developed by Shure (1992), was used to examine interpersonal problem solving
skills of 5-6 years old children who attend pre-schools.
The data for this research, which is of descriptive model, was collected using
face to face interview process with total of 80 children who continue pre-school
education. The obtained data in this study was analyzed with SPSS 20.0 software.
At the end of this research, significant differences in favor of 6 year old were
found in points for categorizing and solving peer problems.
Despite there being differences in favor of girls in categorizing and solving
mother and child problems, these are not significant. Also, significant differences in
favor of social category and solutions were obtained in total categorizing and solutions of children. The averages for category and solutions produced for
interpersonal problems were found to be higher than studies done in the past years.
Keywords: Early childhood education, ınterpersonal relations, problem
behaviors, interpersonal problems, problem solving skills.
Öz: Okul öncesi dönemde çocuk, anne ve babasından ayrı olarak akranlarıyla ve
öğretmeniyle etkileşime girmektedir. Bu etkileşim sürecinde, olumlu ilişkiler
kurduğu gibi zaman zaman sorunlar da yaşayabilmektedir. Kişilerarası ilişkilerde
yaşanan sorunlar; etkileşimde bulunulan kişinin duygularını, düşüncelerini,
isteklerini anlamaya yardımcı olduğu gibi, ileriki yaşlarda ortaya çıkabilecek daha
kapsamlı sorunların kaynağı da olabilmektedir (Bingham, 1998). Kişilerarası sorun
çözme becerisi zayıf olan çocukların, ilerleyen yaşlarda saldırganlık, fiziksel şiddet,
sabırsızlık gibi davranış sorunları sergiledikleri birçok araştırmada bulgulanmıştır.
Okul öncesi dönemde çocuklara kişilerarası sorun çözme becerisi kazandırıldığında,
başta sosyal ve bilişsel gelişim alanı olmak üzere tüm gelişim alanlarının ilerlediği
ve sorun davranışların azaldığı görülmektedir.
Bu araştırmada, Shure (1992) tarafından geliştirilmiş olan ICPS
(Interpersonal Cosnitive Problem Solving) programının bileşenlerinden biri olan
PIPS (Preschool Interpersonal Problem Solving Test) testi kullanılarak, okul öncesi
eğitime devam eden 5-6 yaş grubu çocukların kişilerarası sorun çözme becerileri
incelenmiştir.
Tarama modelinde tasarlanan bu araştırmanın verileri, okul öncesi eğitime
devam eden 80 çocuktan birebir görüşme yöntemiyle toplanmıştır. Araştırmanın
verileri SPSS 20.0 programı ile analiz edilmiştir.
Araştırma sonucunda akran sorunlarına üretilen kategori ve çözüm
puanlarında 6 yaş lehine anlamlı düzeyde fark saptanmıştır. Anne sorunlarına
üretilen kategori ve çözüm puanlarında ise kızlar lehine fark olmasına karşı bu fark
anlamlı düzeyde değildir. Ayrıca çocukların ürettikleri toplam kategori ve çözümlerde, sosyal kategori ve çözümler lehine anlamlı düzeyde fark bulunmuştur.
Kişilerarası sorunlara üretilen toplam kategori ve çözüm ortalamasının ise geçmiş
yıllarda yapılan araştırma sonuçlarına göre yüksek olduğu saptanmıştır.
Anahtar Sözcükler: Okul öncesi eğitim, kişilerarası ilişkiler, sorun
davranışlar, kişilerarası sorunlar, problem çözme becerileri.
