KKTC’ de Eğitim Gören İlköğretim İkinci Kademe Öğrencilerinin Matematik Kaygı Düzeylerinin Farklı Değişkenlere Göre İncelenmesi

Abstract

This study aims to determine TRNC secondary school students’ mathematical anxiety levels, and to find out whether factors such as gender, area, grades, and class year have an effect on their anxiety. The study has been conducted during the 2015-2016 Academic year, with the secondary school students studying at TRNC. For data collection purposes, simple random sampling was employed, and the participants were chosen among 1391 (6th, 7th and 8th grade) students from 5 different districts. In addition to the students, 19 volunteering mathematics teachers also participated in this study. The quantitative data was collected by the means of an anxiety scale, consisting of 16 5 point Likert scale items, developed by Bindak (2005). The validity and reliability of the questionnaire was ensured by relevant tests. For internal consistency, the Cronbach Alpha was measured, and determined to be .914. The qualitative data on the other hand, was collected by the means of 3 semi-structured interview questions developed by the researcher and a field specialist, in light of the relevant literature. Following the data collection procedures, the quantitative data was analyzed by the means of SPSS22. The collected data was entered to the SPPS software and analyzed by employing correlation, MANOVA, ANOVA, LSD and t-test. In addition to these, to analyze the qualitative data, as suggested by other researchers such as Miles and Huberman (1994), Patton (2002), Büyüköztürk, Kılıç Çakmak, Akgün, Karadeniz and Demirel (2012), thematic analysis was employed. The results of this study reveal that: the students possess medium level of mathematical anxiety, their grades decrease when their anxiety level increases, the students studying at city centre, or near city central display lower levels of anxiety, anxiety level increase with class year, and finally, that gender does not have an effect on the level of mathematical anxiety. In addition to these, according to the teacher participants, failing to relate mathematical knowledge with real life cause the learners to regard mathematics classes as irrelevant and thus develop negative attitudes (anxiety, confusion, lack of interest). Key Words: Anxiety, Mathematical Anxiety, Secondary School

Öz: Bu çalışmanın amacı KKTC’ de eğitim gören ilköğretim ikinci kademe (ortaokul) öğrencilerinin matematik kaygılarının düzeylerini ortaya çıkarmak ve öğrencilerin matematik kaygılarının cinsiyet, bölge, sınıf düzeyi ve not ortalamaları faktörlerine göre değişip değişmediğini belirlemektir. Araştırmanın evrenini 2015-2016 eğitim-öğretim yılında KKTC’ de eğitim gören ilköğretim ikinci kademe (ortaokul) öğrencileri temsil etmiştir. Araştırmanın örneklemi ise rastgele seçkisiz örnekleme yöntemi ile seçilmiştir. Örneklemin, evreni en iyi şekilde temsil etmesi istendiği için seçkisiz örnekleme yöntemi seçilmiştir. Buna göre örneklem, beş ayrı ilçede eğitim gören 1391, ortaokul birinci sınıf (ilköğretim altı), ortaokul ikinci sınıf (ilköğretim yedi) ve ortaokul üçüncü sınıf (ilköğretim sekiz) öğrencisinden oluşmaktadır. Ayrıca gönüllü 19 matematik öğretmeni de araştırmanın örneklemi içinde yer almaktadır. Nicel verileri toplamak için, Bindak (2005) tarafından geliştirilen 5’li likert türünde hazırlanmış on altı maddelik matematik kaygı ölçeği kullanılmıştır. Kullanılan anket geçerlik ve güvenirlik testlerinden geçmiştir. İç tutarlılığı için Cronbach Alpha katsayısı hesaplanmıştır. Bu katsayı .914 çıkmıştır. Nitel verileri toplamak için ise, araştırmacı ve alan uzmanı tarafından ilgili literatür taranarak oluşturulan 3 yarı yapılandırılmış görüşme sorusu kullanılmıştır. Nicel verilerin çözümlenmesi için bilgisayar programlarından olan SPSS 22 kullanılmıştır. Toplanan veriler SPSS programına aktarılmıştır ve korelasyon, MANOVA, ANOVA, LSD ve t-testi yardımı ile çözümlemesi yapılmıştır. Nitel verilerin çözümlemesi için ise, Miles ve Huberman (1994)’ ın, Patton (2002)’ un ve Büyüköztürk, Kılıç Çakmak, Akgün, Karadeniz ve Demirel (2012)’ in önerdiği kategori ve temalandırma yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonunda öğrencilerin, orta düzeyde kaygı duydukları, matematik kaygıları arttık sonra matematik karne notlarının düştüğü, merkez ve merkeze yakın yerlerde okuyanların matematik kaygılarının diğer bölgelerde okuyan öğrencilere oranla daha az olduğu, sınıf düzeyleri arttık sonra matematik kaygılarının arttığı, cinsiyet farklarına göre matematik kaygılarının değişmediği sonuçlarına ulaşılmıştır.Ayrıca öğretmen görüşlerine göre öğrenciler, matematik bilgilerini gerçek hayatla ilintileyemediklerinden dolayı matematik dersini gereksiz bulurlar ve matematiğe karşı olumsuz duygular (kaygı, karmaşık bulma, ilgisizlik, önyargılı olma) içindedirler. Anahtar Sözcükler: Kaygı, Matematik Kaygısı, İlköğretim İkinci Kademe