The demands of complex infrastructure project management have shown substantial changes in the transition from the 20th to the 21st century. It is characterized as having many social and technical elements on different levels that are interconnected and independent serving the economy of an area. As projects get more complex and with higher risks, the need for a relational model is required to optimize and manage the risk. The alliance contracting model is a new project delivery method specially for delivering complex infrastructure project. It is the most complete form of relational contracting and has been developed to solve the challenges that complex infrastructure project faces.
This thesis explores the concept of alliancing in complex infrastructure project by comparing the results from the literature study with the ones obtained from the real-life case alliance projects. Quantitative analysis method was used for the study. Questionnaires, which were prepared based on the findings from literature, was analyzed using the Microsoft Excel.
This research point outs 14 complexities factors in infrastructure projects. Also, the study identifies 14 project qualities that makes a project suitable for alliancing along with 14 hard elements of alliancing.
Existing success factors and barriers to alliancing were studied, their relevance was cross-checked with the practical context there by generating new success factors and barriers.
The findings obtained will help new practitioners and academics to fully understand what alliancing is, when and how to use alliancing, what to consider and how to make it effective and successful.
Keywords: Alliancing, Complexities, Infrastructure, Alliance Element, Success Factors, Barriers, Project Delivery Method.
ÖZ:
Karmaşık altyapı projesi yönetimi talepleri 20. yüzyıldan 21. yüzyıla geçişte önemli değişiklikler göstermiştir. Farklı alanlarda birbirine bağlı ve bağımsız bir ekonominin sektör yapısına hizmet eden birçok sosyal ve teknik öğeye sahip olma özelliği taşımaktadır. Projeler daha karmaşık ve daha yüksek risklerle karşı karşıya kaldıkça, riski optimize etmek ve yönetmek için bir ilişkisel model gereklidir. Ortaklık sözleşme modeli, özellikle karmaşık altyapı projeleri temininde yeni bir proje teslim yöntemidir. İlişkisel sözleşmenin en eksiksiz şeklidir ve karmaşık altyapı projelerinin karşılaştığı zorlukların çözümü için geliştirilmiştir.
Bu tez, karmaşık altyapı projesinde literatür araştırması bulgularını gerçek hayatta gerçekleştirilen projelerden elde edilen sonuçlarla karşılaştırarak ortaklık kavramını araştırmaktadır. Bu çalışmada nicel analiz yöntemi kullanılmıştır. Literatürdeki bulgulara dayanarak hazırlanan anketler Microsoft Excel kullanılarak analiz edilmiştir.
Bu araştırma, altyapı projelerinde 14 karmaşıklık faktörünü ortaya koymaktadır. Ayrıca, çalışma, bir projeyi ortaklık için uygun hale getiren 14 proje niteliğini ve 14 zor ortaklık unsurunu tanımlamaktadır.
Mevcut başarı faktörleri ve ortaklık engelleri incelenmiş, yeni başarı faktörleri ve engelleri yaratılarak pratik bağlamda uygunlukları karşılaştırılmıştır.
Elde edilen bulgular, yeni uygulayıcıların ve akademisyenlerin ortaklığın tamam olarak ne olduğunu, ortaklığı ne zaman ve nasıl kullanacaklarını, neleri göz önünde
bulunduracaklarını ve bunu nasıl etkili ve başarılı kılabileceklerini anlamaya yardımcı olacaktır.
Anahtar kelimeler: Ortaklık, Karmaşıklıklar, Altyapı, Ortaklık Unsuru, Başarı Faktörleri, Engeller, Proje Teslim Yöntemi.
