Heritage buildings are important in transferring the culture for further generations. In
time, heritage buildings may lose their original function for various reasons. When
they can no longer function with their original function, adaptive reuse may be the
only way to preserve its heritage significance.
Deciding how to use a heritage building is a difficult problem in decision-making
process since there are many factors in the process. Finding the most appropriate
function is crucial in order to preserve the cultural significance of the heritage
building. Accordingly, the purpose of the research is to provide a comprehensive
review of the factors affecting adaptive reuse decision-making and to develop a
holistic model proposal for developing adaptive reuse strategies for heritage
buildings.
As the method, existing sources in the literature have been surveyed to identify
factors affecting adaptive reuse decision-making and initial model proposal has been
developed in the light of identified factors. Then, selected adaptive reuse examples
have been evaluated and the model has been revised according to the results of the
analysis. At the end, the finalised model has been applied to a case study.
In assigning new uses for heritage buildings, the existing fabric should be analysed in
depth. In decision-making process, surveys should be conducted in the district in
order to understand the site and its context. It is not only enough to sustain the
heritage building physically; the originality of the heritage must be preserved;
however, in order to achieve it appropriate function and users should be assigned for the heritage buildings. If the building is inappropriately functioned, the continuity of
the heritage building cannot be sustained and it may become disused or abandoned.
Analysis should be conducted in detail in adaptive reuse decision-making process in
order to find the most appropriate function for the buildings, considering the factors
of the adaptive reuse in different dimensions.
The research is expected to assist decision makers in adaptive reuse projects in the
field of professional practice. The architects, designers, engineers, urban planners
and restoration experts in the professional field can use the model, which is
responsible for developing strategies for adaptive reuse projects. On the other hand,
the model can be used as a guide for further researches for determining adaptive
reuse strategies.
ÖZ: Tarihi binalar, kültürel mirasın gelecek nesillere aktarılması açısından büyük bir
önem taşımaktadır. Bu binalar, zaman içerisinde farklı sebeplerle özgün işlevini
kaybedebilir. Bina, inşa edildiği dönemdeki özgün işlevini kaybettiği zaman,
özgünlüğünün korunması açısından, binanın yeniden işlevlendirilerek hayata
kazandırılması gerekmektedir.
Binanın hangi işlevle gelecek nesillere aktarılacağı, karar aşamasında birçok etken
olduğundan zor bir süreçtir. Binaya en uygun işlevin verilmesi, binanın kültürel
öneminin korunması açısından önemli bir karardır. Bu bağlamda, çalışmanın amacı
binanın yeniden kullanıma adaptasyon sürecini etkileyen tüm faktörlerin saptanması
ve bu saptanan faktörler ışığında bütünsel bir yaklaşımla bir model önerisi
geliştirilmesidir.
Binanın yeniden kullanıma adaptasyon sürecini etkileyen tüm faktörlerin saptanması
için bu alandaki mevcut çalışmalar taranmış ve bu analiz ışığında birincil model
önerisi geliştirilmiştir. Daha sonra, bu önerilen model ışığında seçilen örnekler
değerlemdirilmiş ve elde edilen sonuçlara göre model tekrar gözden geçirilip
yenilenmiştir.
Tarihi binaların yeniden işlevlendirilmesi sürecinde, öncelikle, mevcut yapı detaylı
bir şekilde analiz edilmelidir. Karar aşamasında, bina ve binanın içerisinde bulunan
bağlamın da anlaşılabilirliliği açısından gerekli inceleme ve tetkikler yapılmalıdır.
Binanın fiziksel olarak sürdürülmesi dışında, aynı zamanda özgünlüğünün korunması
da gerekmektedir. Bu da ancak, binanın karakterine uygun işlev ve kullanıcıların önerilmesiyle elde edilebilmektedir. Binaya en uygun işlevin saptanması için detaylı
analizler ve bölgenin ihtiyacının saptanması açısından gerekli incelemeler
yapılmalıdır ve binanın yeniden kullanıma adaptasyon sürecini etkileyen tüm
faktörlerin bütünsel bir yaklaşımla göz önünde bulundurulmalıdır.
Bu çalışma, tarihi binaların yeniden işlevlendirilme sürecindeki karar
mekanizmalarına yol gösterme ve rehberlikte bulunma amacıyla geliştirilmiştir.
Geliştirilen model, bu konuda çalışan tüm uzmanlar tarafından, yeniden kullanım
stratejilerinin belirlenmesinde bir rehber olarak kullanılabilir. Aynı zamanda, model,
yeniden kullanım stratejilerinin belirlenmesi konusundaki farklı çalışmaların
geliştirilmesi açısından yön gösterme niteliğine sahiptir.
