A Holistic Model for Adaptive Reuse Strategies of Heritage Buildings

Abstract

Heritage buildings are important in transferring the culture for further generations. In time, heritage buildings may lose their original function for various reasons. When they can no longer function with their original function, adaptive reuse may be the only way to preserve its heritage significance. Deciding how to use a heritage building is a difficult problem in decision-making process since there are many factors in the process. Finding the most appropriate function is crucial in order to preserve the cultural significance of the heritage building. Accordingly, the purpose of the research is to provide a comprehensive review of the factors affecting adaptive reuse decision-making and to develop a holistic model proposal for developing adaptive reuse strategies for heritage buildings. As the method, existing sources in the literature have been surveyed to identify factors affecting adaptive reuse decision-making and initial model proposal has been developed in the light of identified factors. Then, selected adaptive reuse examples have been evaluated and the model has been revised according to the results of the analysis. At the end, the finalised model has been applied to a case study. In assigning new uses for heritage buildings, the existing fabric should be analysed in depth. In decision-making process, surveys should be conducted in the district in order to understand the site and its context. It is not only enough to sustain the heritage building physically; the originality of the heritage must be preserved; however, in order to achieve it appropriate function and users should be assigned for the heritage buildings. If the building is inappropriately functioned, the continuity of the heritage building cannot be sustained and it may become disused or abandoned. Analysis should be conducted in detail in adaptive reuse decision-making process in order to find the most appropriate function for the buildings, considering the factors of the adaptive reuse in different dimensions. The research is expected to assist decision makers in adaptive reuse projects in the field of professional practice. The architects, designers, engineers, urban planners and restoration experts in the professional field can use the model, which is responsible for developing strategies for adaptive reuse projects. On the other hand, the model can be used as a guide for further researches for determining adaptive reuse strategies.

ÖZ: Tarihi binalar, kültürel mirasın gelecek nesillere aktarılması açısından büyük bir önem taşımaktadır. Bu binalar, zaman içerisinde farklı sebeplerle özgün işlevini kaybedebilir. Bina, inşa edildiği dönemdeki özgün işlevini kaybettiği zaman, özgünlüğünün korunması açısından, binanın yeniden işlevlendirilerek hayata kazandırılması gerekmektedir. Binanın hangi işlevle gelecek nesillere aktarılacağı, karar aşamasında birçok etken olduğundan zor bir süreçtir. Binaya en uygun işlevin verilmesi, binanın kültürel öneminin korunması açısından önemli bir karardır. Bu bağlamda, çalışmanın amacı binanın yeniden kullanıma adaptasyon sürecini etkileyen tüm faktörlerin saptanması ve bu saptanan faktörler ışığında bütünsel bir yaklaşımla bir model önerisi geliştirilmesidir. Binanın yeniden kullanıma adaptasyon sürecini etkileyen tüm faktörlerin saptanması için bu alandaki mevcut çalışmalar taranmış ve bu analiz ışığında birincil model önerisi geliştirilmiştir. Daha sonra, bu önerilen model ışığında seçilen örnekler değerlemdirilmiş ve elde edilen sonuçlara göre model tekrar gözden geçirilip yenilenmiştir. Tarihi binaların yeniden işlevlendirilmesi sürecinde, öncelikle, mevcut yapı detaylı bir şekilde analiz edilmelidir. Karar aşamasında, bina ve binanın içerisinde bulunan bağlamın da anlaşılabilirliliği açısından gerekli inceleme ve tetkikler yapılmalıdır. Binanın fiziksel olarak sürdürülmesi dışında, aynı zamanda özgünlüğünün korunması da gerekmektedir. Bu da ancak, binanın karakterine uygun işlev ve kullanıcıların önerilmesiyle elde edilebilmektedir. Binaya en uygun işlevin saptanması için detaylı analizler ve bölgenin ihtiyacının saptanması açısından gerekli incelemeler yapılmalıdır ve binanın yeniden kullanıma adaptasyon sürecini etkileyen tüm faktörlerin bütünsel bir yaklaşımla göz önünde bulundurulmalıdır. Bu çalışma, tarihi binaların yeniden işlevlendirilme sürecindeki karar mekanizmalarına yol gösterme ve rehberlikte bulunma amacıyla geliştirilmiştir. Geliştirilen model, bu konuda çalışan tüm uzmanlar tarafından, yeniden kullanım stratejilerinin belirlenmesinde bir rehber olarak kullanılabilir. Aynı zamanda, model, yeniden kullanım stratejilerinin belirlenmesi konusundaki farklı çalışmaların geliştirilmesi açısından yön gösterme niteliğine sahiptir.