Abstract:
Modernizmin ev kavramını nasıl metalaştırdığı, paradoks örüntüler içerisinde nasıl hem arzulanan bir ideale, hem de tekinsiz bir işkence yuvasına dönüştürebildiği, sanattan psikolojiyle, mimarlıktan felsefeye bir çok alanda irdelenmiştir. Modernizmin modüler ve biçimlendirici yapısı ile dönüşen iktidar, tüm yaşam alanlarını rekabete açık bir pazar alanına çevirdiği için önce gözünü kamusal alanlara dikmiş, ardından bireyselliğin son kalesi olarak ‘ev’e yönelmiştir. Eve yönelik piyasa, simbiyotik yaşam biçimleri ve kapital ilişkilerini tekrar tekrar yapılandırdıktan sonra, şimdi son bir vuruşla ev ile birlikte özneyi de yok etmeye niyetlidir.
Description:
Boğaç, C. (2018). Zamansız çocuk- evsiz beden (Timeless Child- homeless body). Gaile Magazine (Yenidüzen Newspaper), 02 December 2018, p.23
