The present study aims to examine students’ and instructors’ perceptions of studying in an English-medium university, and particularly, to discover the relationship between students’ perceptions of studying in an English-medium university and of English as a Foreign Language (EFL). The study attempts to investigate the students’ and the instructors’ perceptions of English-medium instruction and their role in students’ learning process. For this purpose, the adapted version of Tarhan’s (2003) questionnaire is administered to the students and the instructors and a semi-structured interview is held with the students.
The study is designed as a case study using both qualitative and quantitative research methods. The sample consists of 75 ELT students and 8 instructors from the Foreign Language Education Department of Eastern Mediterranean University. The data collected from three different sources (i.e. student questionnaire, instructor questionnaire, and student semi-structured interview) are triangulated during analysis.
The results of the study show that the students and the instructors perceive EMI useful. However, there are some differences in the perceptions of the role of EMI in students’ learning process. While the students feel positive about studying in an English-medium university because it improves their language skills and bring different advantages, the instructors doubt whether the role of EMI is positive or negative as they are not sure if it contributes to students’ cognitive development or not.
The results of the study have some pedagogical implications. The results may offer an overall idea to the instructors about the ELT students’ perceptions of studying in an English-medium university and their language proficiency. The study contributes to discovering the differences between the students’ and the instructors’ perceptions of English-medium education.
ÖZ: Bu çalışma, İngilizce eğitim veren bir üniversitede okuyan öğrencilerle öğretim algılarını incelemeyi, özellikle de İngilizce dilinde eğitim veren bir Üniversitede okuyan öğrencilerin algıları ile Yabancı Dil Olarak İngilizce (EFL) hakkındaki algıları arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu çalışmanın amacı, ile öğrenciler ile öğretim elemanlarının İngilizce dilinde eğitimin sağlanmasına ilişkin algılarını ve bunların, öğrencilerin öğrenme sürecindeki rollerini incelemektir. Bu amaca yönelik olarak öğrenci ve öğretim görevlilerine, Tarhan (2003)’ün uyarlanmış anketi uygulanmış ve öğrencilerle yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır.
Mevcut çalışma, hem nitel hem de nicel araştırma yöntemlerinin kullanıldığı bir vaka çalışmasıdır. Örneklemi, Doğu Akdeniz Üniversitesi Yabancı Dil Eğitimi Bölümü’nden 75 İngilizce Öğretmenliği öğrencisi ile 8 öğretim elemanı oluşturmaktadır. Üç farklı kaynaktan elde edilen veriler (öğrencilere uygulanan anket, öğretim görevlilerine uygulanan anket ve öğrencilerle yapılan yarı yapılandırılmış görüşmeler) üçgenleme tekniğiyle çözümlenmiştir.
Çalışmanın sonuçları, hem öğrenci hem de öğretim elemanlarının eğitim dili olarak İngilizce kavramını kullanışlı bulduklarını göstermektedir. Bununla birlikte, öğrencilerin öğrenme sürecinde eğitim dili olarak İngilizce kavramının rolü ile ilgili algılarında bazı farklılıklar tespit edilmiştir. Dil becerilerini geliştirip farklı avantajlar sağladığı için öğrenciler, eğitim dili olarak İngilizce kavramına sıcak bakarken, öğretim görevlileri de öğrencilerin bilişsel gelişimine katkı sağlayıp sağlamayacağından emin olmadıkları için bu duruma karşı olumlu bir düşünce mi yoksa olumsuz bir düşünce mi taşımaları gerektiğinden emin olamamaktadır.
Araştırmanın sonuçları, bize birkaç pedagojik çıkarım sunmaktadır. Sonuçlar, eğitim dili İngilizce olan bir üniversitede okuyan İngilizce Öğretmenliği öğrencilerinin algıları ve dil yeterlilikleri hakkında öğretim elemanlarına genel bir fikir verebilir. Bu çalışma, öğretim elemanları ile öğrencilerin eğitim dili olarak İngilizce kavramına yönelik algıları arasındaki farklılıkları bulmamıza ışık tutmaktadır.
