For the last 30 years, the development of cultural agglomerations as a deliberate
model of urban regeneration has become increasingly fashionable. Accordingly
several studies have been conducted regarding this issue. Although, there is a good
deal of literature concerning the interpretation of culture in urban development, they
are more related to specific and finite cultural strategies and their value narrows to a
comprehensive evaluation regarding the possible interpretation of cultural
agglomeration in respect of urban regeneration.
Accordingly, this research attempted, firstly, to reveal expose the notion of cultural
agglomeration and developed a method based on modes and development approach
of cultural agglomeration. Secondly, by using an interdisciplinary systemic approach
based on the agglomeration of cultural carriers, which are entitled as product,
process, place, people, theme and time, classified the cultural strategies under a six
concepts-scheme. The study revealed that each strategy developed in urban context
grounded by different modes and development approaches. Accordingly through the
suggested method re-categorized the six mentioned strategies into three major
categories of cultural strategies. In fact the categorization was done due to the mutual
modes and development approaches of cultural strategies.
Along with developing the cultural strategies, the research revealed different models
of urban regeneration by considering a vast literature. The study exposed that each
model of urban regeneration originated from a specific strategy. The integration
between models and cultural strategies was done through comprehending their
common features. Overall, the study revealed the extent of cultural agglomeration as
a method of developing cultural strategies in urban regeneration. The outcomes
identify the logic of modes and development approaches of cultural agglomeration,
showing how an advanced organization of the cultural agglomeration can lead to a
successful urban regeneration.
ÖZ:
Son otuz yılda kültürel kümelenmelerin oluşumu, planlı bir kentsel dönüşüm modeli
olarak önem kazanmaktadır. Bu konuda çeşitli çalışmalar yapılmakta olduğu
gözlemlenmektedir. Ancak, kültürün kentsel gelişmedeki yeri/rolüne ilişkin önemli
ölçüde kaynak bulunmasına karşın, bu kaynaklar daha çok belirli kültürel stratejilerle
ilgili olup, kültürel kümelenmenin kentsel dönüşümle ilgili olarak yorumlanması
kousunda daha çok genel değerlendirilmesi ile sınırlı kalmaktadır.
Bu doğrultuda bu tez, ilk olarak, kültürel kümelenmeler kavramını ortaya koymak ve
kültürel kümelenmelere ilişkin yöntem ve gelişme yaklaşımlarına dayalı olarak bir
yöntem geliştirmeyi hedeflemiştir. Tez, ikinci olarak, ürün, süreç, yer, insan, tema ve
zaman olarak isimlendirilen kültürel taşıcıların kümelenmelerini baz alan
interdisipliner ve sistematik bir yaklaşımla, kültürel stratejileri altı kavram şeması
çerçevesinde sınıflandırmıştır. Bu çalışma, kentsel çevrede uygulanan kültürel
stratejilerin farklı yöntem ve gelişme yaklaşımlarla gerçekleştirilmekte olduğunu
ortaya çıkarmıştır. Buna bağlı olarak, tezde önerilmekte olan metodla, söz konusu
altı strateji, üç temel kültürel strateji grubu altında yeniden sınıflandırılmıştır. Bu
sınıflama, yöntem ve gelişme yaklaşımlarına dayalı olarak önerilmiştir.
Kültürel stratejilerin önerilmesi ile birlikte bu tez, yoğun bir kaynak araştırmasına
dayalı olarak farklı kentsel dönüşüm modellerini ortaya koymaktadır. Dönüşüm
modelleri ve kültürel stratejilerin örtüştürülmesi, ortak özelliklerinin belirlenmesi
yolu ile yapılmıştır. Sonuç olarak, bu çalışma, kentsel dönüşümde kültürel
kümelenmelerin, kültürel stratejilerin geliştirilmesi yöntemi olarak boyutunu
irdelemektedir. Elde edilen sonuçlar, kültürel kümelenmelere ilişkin yöntem ve
gelişme yaklaşımlarının mantığını tanımlamakta ve kültürel kümelenmelerin ileri
düzeyde organizasyonunun, başarılı kentsel dönüşüme nasıl öncülük edeceğini
göstermektedir.
