Manifestly, window has always been regarded as the vital element to the feasibility of encompassing life within dwelling spaces owing to the inpouring of natural light and fresh air coupled with ocular connection to the other side of the wall. Besides, due to the contemporary prevalence of technological mind and the consequent calculative manner of man towards the built-things, typically modern window is transforming to extensive plates of glass which is merely devised to provide the maximum lighting, ventilation and energy efficiency within space. Whereas, significant literature indicates that within dwellings, light has turned into a mere quantitative matter and the hunger for the maximum intake of light has led to the loss of significance of window as a mediator between two worlds, between enclosed and open, interiority and exteriority, private and public, shadow and light. Having lost its ontological meaning, the window has turned into a mere absence of the wall. In this sense, the essence of ontological dimensions in dwelling has been widely investigated by various architectural theorists who mostly grounded their theoretical framework on philosophy of Heidegger as the originator of ontological notions within ‘dwelling’ and the factual essence of ‘built-thing’. Accordingly, various approaches have been put forward to give Heideggerian notions of dwelling a concretized architectural form; however, the essence of latent ontological dimensions of window as Heideggerian Built-thing seems to be overlooked in literature.
Within this framework, this study sheds new light on ontological dimensions of window as Heideggerian Built-thing. This thesis is believed to be a new attempt furthering the studies on disregarded dimensions of window. Extracting the conceptual
layers of built-thing through Heideggerian conception, outlines the contribution of this
research within the body of existing literature on window. To attain the
abovementioned, Heidegger’s philosophical conceptions of ‘built-thing’ and his key
hypothetical samples of it in daily life (‘Hypothetical Jug’ and ‘Hypothetical Bridge’)
has been explicated through an inclusive structured literature survey. In this context,
the synthesis of findings addressed six core conceptual layers defining window as a
‘Hypothetical bridge’ within a ‘Hypothetical Jug’ (dwelling), which grants
‘ontological values’ for dwelling through Poiesis. Consequently, to explore the
presence of the extracted conceptual layers of window within actuality of architecture,
sample study has been undertaken on designated samples which have been regarded
as the representatives of two dialectical mindsets of technological mind and meditative
thinking specifically toward the creation of window. The analysis of samples revealed
that the presence of specific ontological dimensions within the extensive floor-toceiling
window of ‘Farnsworth House’ seems debatable.
ÖZ:
Açıkcası pencere, doğal ışığın ve temiz havanın duvarın diğer tarafına gözle görülür
bir bağlantı ile birleşmesiyle, konut sakinleri için hayatı kapsayan fizibilite açısından
daima yaşamsal bir unsur olarak görülmüştür. Ayrıca, teknolojik akılın çağdaş
yaygınlığı ve insanoğlunun yerleşiklere karşı hesaplama şekli nedeniyle, tipik modern
pencere, sadece mekanda maksimum aydınlatma, havalandırma ve enerji verimliliği
sağlamak üzere tasarlanmış kapsamlı cam tabakalarına dönüşüyor. Halbuki, önemli
kaynaklarda, konutlar içinde ışığın sadece niceliksel bir meseleye dönüştüğünü ve
azami ışık alımına açlığın, iki dünyanın arasındaki, kapalı ve açık, içsel ve dışsal, özel
ve kamusal, gölge ve ışık arasındaki arabulucu olarak pencerenin önemini
kaybetmesine neden olduğunu gösteriyor. Ontolojik anlamını yitiren pencere duvarın
sadece yokluğuna dönüşmüştür. Bu anlamda, konutta ontolojik boyutların özü,
çoğunlukla teorik çerçeveleri Heidegger'in felsefesi üzerine "konut" içindeki ontolojik
düşüncelerin yaratıcısı ve "dahili" nin asıl özü üzerine dayanan çeşitli mimari
kuramcılar tarafından geniş bir biçimde araştırılmıştır. Buna göre, Heideggerci
kavramlarını somutlaşmış bir mimari biçim olarak vermek için çeşitli yaklaşımlar öne
sürülmüştür; bununla birlikte, Heidegercı Built-thing olarak pencerenin gizli ontolojik
boyutlarının özü literatürde gözden kaçırılmış gibi görünüyor.
Bu çerçevede, bu çalışma Heideggercı Built-thing olarak pencerenin ontolojik
boyutları üzerine yeni ışık tutmaktadır. Bu tezin, pencerenin göz ardı edilen
boyutlarıyla ilgili çalışmaların çığır açıcı bir ilerlemesi olacağına inanılıyor. Builtthing’in
kavramsal katmanlarını Heideggercı anlayışla çıkarmak, bu araştırmanın
penceredeki mevcut literatür bünyesindeki katkısını özetlemektedir. Yukarıda
belirtilenleri elde etmek için, Heidegger'in "built-thing" felsefi kavramları ve onun
günlük hayattaki temel varsayımsal örnekleri (‘Kuramsal Testi’ ve ‘Kuramsal Köprü’)
kapsayıcı bir yapılandırılmış literatür araştırması aracılığıyla açıklanmıştır. Bu
bağlamda, bulguların sentezi, pencereyi, Poiesis'teki konut için "ontolojik değerler"
veren bir 'Kuramsal Testi' (konut) içinde pencereyi 'Kuramsal Köprü' olarak
tanımlayan altı temel kavramsal katmana değindi. Sonuç olarak, mimarinin gerçekliği
içinde çıkarılmış kavramsal pencere katmanlarının varlığını keşfetmek için, örnek
olarak, pencere yaratmaya yönelik olarak teknolojik zihnin ve meditatif düşüncenin
iki diyalektik zihniyet setinin temsilcisi olarak görülen örnek çalışmalar üzerinde
örnek çalışma yapılmıştır. Örneklerin analizi, 'Farnsworth Evi'nin geniş tabanından
tavanına, penceresinde spesifik ontolojik boyutların varlığının tartışılabilir olduğu
ortaya çıkardı.
