The purpose of this thesis is to develop and test a research model that examines the interrelationships of high-performance work practices, career adaptability, met expectations, creative performance, and extra-role performance. In the model, career adaptability is treated as a mediator in the abovementioned relationships. In other words, high-performance work practices influence met expectations, creative performance, and extra-role performance through the mediating role of career adaptability. These relationships were tested with data collected from full-time customer-contact employees and their immediate supervisors in the four- and five-star hotels in Mashhad in Iran. Data were collected with a time lag of two weeks in three waves. The aforementioned relationships were tested using structural equation modeling.
The results demonstrate that selective staffing, job security, training, empowerment, rewards, teamwork, career opportunities, and work-life balance as the indicators of high-performance work practices jointly trigger career adaptability. The results also indicate that career adaptability increases met expectations, creative performance, and extra-role performance. Career adaptability has a mediating role in these relationships. Specifically, career adaptability fully mediates the effects of high-performance work practices on met expectations, creative performance, and extra-role performance.
The abovementioned findings are discussed and their theoretical and managerial implications are given in this thesis. Limitations and future research directions are also provided in this thesis.
ÖZ:
Bu tezin amacı, yüksek performanslı insan kaynakları uygulamaları, işgörenlerin kariyer uyumu, karşılanmış beklentiler, yaratıcı performans ve ekstra performans arasındaki ilişkileri ele alan bir araştırma modelini geliştirip test etmektir. Bu modelde, işgörenlerin kariyer uyumu aracı bir role sahiptir. Bir diğer deyişle, yüksek performanslı insan kaynakları uygulamaları karşılanmış beklentileri, yaratıcı performansı ve ekstra performansı işgörenlerin kariyer uyumu yoluyla etkilemektedir. Bu ilişkiler, İran‟ın Maşad kentinde faaliyet gösteren dört ve beş yıldızlı otel işletmelerindeki tam zamanlı sınır birim işgörenleri ve onların bağlı olduğu yöneticilerinden toplanan veri vasıtasıyla test edilmiştir. Veri, üç dalgada iki haftalık zaman diliminde toplanmıştır. Yukarıda verilen ilişkiler, yapısal eşitlik modellemesi ile test edilmiştir.
Bulgular, seçici ve dikkatli personel alımı, iş güvenliği, eğitim, güçlendirme, ödüllendirme, takım çalışması, kariyer olanakları ve iş-yaşam dengesinden oluşan yüksek performanslı insan kaynakları uygulamalarının işgörenlerin kariyer uyumunu tetiklediğini göstermektedir. Yine bulgular, işgörenlerin kariyer uyumunun karşılanmış beklentileri, yaratıcı performansı ve ekstra performansı artırdığını ortaya koymaktadır. Bu arada, işgörenlerin kariyer uyumu aracı bir role sahiptir. Bir diğer anlatımla, yüksek performanslı insan kaynakları uygulamaları karşılanmış beklentileri, yaratıcı performansı ve ekstra performansı sadece işgören kariyer uyumu yoluyla etkilemektedir.
Bu tezde, yukarıda verilen bulgular tartışılmış ve teorik ve yönetsel belirlemeler üzerinde durulmuştur. Aynı zamanda tezde, çalışmanın sınırları ve gelecek araştırmalara yönelik belirlemelere yer verilmiştir.
