The aim of this study was to investigate the effects of clinical pilates exercises (CPE) on physical fitness, psychosocial and quality of life of primary caregivers of children with special needs in comparison with the control group. The study included 55 volunteer primary caregivers aged 18-55 years with children special needs over 3 years of age living in the Turkish Republic of Northern Cyprus (TRNC). Individuals were randomly divided into two groups as CPE (n = 28) and control group (CG) (n = 27). Individuals in the CPE group were informed about their clinical pilates exercise and then applied CPE twice a week for 8 weeks. Individuals in the CG were warned not to participate in any exercise or sporting activities other than their daily routine activities. Sociodemographic characteristics of the participants were recorded. Participants to evaluate abdominal muscle strength sit up test, back and leg muscle strength with back - leg dynamometer, gripping strength with digital hand grip dynamometer, muscular endurances trunk flexion endurans (TFE), trunk extension endurans (TEE), side bridge (SB) and squat tests, flexibilities sit and reach test and trunk lateral flexion test and cardiovascular endurance tests with 6 minutes walking test (6 MWT) were respectively performed. For fatigue severity Fatigue Severity Scale (FSS), for the problem coping attitudes Coping Attitude Scale (COPE), for depression levels Beck Depression Inventory (BDI), for anxiety levels State and Trait Anxiety Scale (STAI) and for health-related quality of life short form SF-36 (SF-36) scale was used. Mann_Whitney U test was used to compare continuous variables obtained from the study and Wilcoxon paired two sample tests were used for intra-group comparisons.
As a result of the exercise program, according to posttest comparison between groups, sit up test, TEE, TFE, SB (right), squat test, flexibility tests, fatigue, depression, anxiety and health-related quality of life (excluding physical and emotional role limitation) There were statistically significant differences in favor of KPE group (all p <0.05). There was no significant difference between the groups in cardiovascular endurance and coping attitude scale (all subjects> 0.05). In intra-group comparisons, sit up test in CPE group, TEE, SB (right and left), squat test, flexibility tests, depression, anxiety and health-related quality of life (except vitality, social function and mental health) were statistically significant. Results of this study showed that our exercise module including CPE is an effective program to improve the physical fitness levels of the primary caregivers of children with special needs and improving the psychosocial aspects and quality of life.
ÖZ:
Çalışmada, özel gereksinimli çocukların birincil bakım verenlerine uygulanan klinik pilates egzersizlerinin (KPE), fiziksel uygunluk, psikososyal ve yaşam kalitesi üzerindeki etkilerini kontrol grubu (KG) ile karşılaştırmalı olarak inceleme amaçlandı.
Çalışmaya Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’nde (KKTC) yaşayan 3 yaş üstü özel gereksinimli çocuğa sahip 18-55 yaş arasındaki birincil bakım veren 55 gönüllü birey dahil edildi. Bireyler, randomizasyon programı ile KPE (n=28) ve kontrol grubu (KG) (n=27) olarak iki gruba ayrıldı. KPE grubundaki bireylere eğitime başlamadan önce klinik pilates hakkında bilgilendirme yapılıp ardından haftada 2 kez olacak şekilde 8 hafta boyunca KPE uygulandı. KG’ndaki bireyler ise günlük rutin aktiviteleri haricinde herhangi bir egzersiz veya sportif faaliyete katılmamaları konusunda uyarıldı.
Çalışmaya katılan bireylerin sosyodemografik özellikleri kaydedildi. Bireylerin abdominal kas kuvvetleri mekik testi ile, sırt ve bacak kas kuvvetleri sırt – bacak diamometresi ile, kavrama kuvvetleri ise dijital hand grip dinamometresi ile, kassal enduransları gövde fleksiyon endurans (GFE), gövde ekstansiyon endurans (GEE), yan köprü (YK) ve squat testleri ile, esneklikleri otur uzan ve gövde lateral fleksiyon testleri ile, kardiyovasküler enduransları ise 6 dakika yürüme testi (6 DYT) ile ölçüldü. Yorgunluk şiddetleri için Yorgunluk Şiddet Skalası (FSS), sorunla baş etme tutumları için Baş Etme Tutumları Ölçeği (COPE), depresyon düzeyleri için Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), anksiyete düzeyleri için Durumluk ve Süreklilik Anksiyete Ölçeği (STAI) ve sağlıkla ilgili yaşam kaliteleri için kısa form SF-36 (KF-36) ölçeği kullanıldı. Çalışmadan elde edilen sürekli değişkenlerin gruplar arası
karşılaştırılmalarında Mann_Whitney U testi, grup içi karşılaştırılmalarında ise Wilcoxon eşleştirilmiş iki örnek testi kullanıldı.
Bulgulara göre, gruplar arası son test karşılaştırmalarda mekik testi, GEE, GFE, YK (sağ) ve squat kassal endurans testlerinde, esneklik testleri, yorgunluk, depresyon, anksiyete ve sağlıkla ilgili yaşam kalitesi (fiziksel ve emosyonel rol kısıtlılığı hariç) anket sonuçlarında KPE grubu lehine istatistiksel anlamlı farklılıklar bulundu (tüm p’ler < 0,05). Kardiyovasküler enduransta ve baş etme tutumları ölçeğinde gruplar arasında farkın olmadığı (tüm p’ler > 0,05) saptandı. Grup içi karşılaştırmalarda ise KPE grubunda mekik testi, GEE, YK (sağ ve sol) ve squat kasal endurans testlerinde, esneklik testleri, yorgunluk, depresyon, anksiyete ve sağlıkla ilgili yaşam kalitesi (vitalite, sosyal fonksiyon ve mental sağlık hariç) anket sonuçlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar tespit edildi.
Özel gereksinimli çocukların birincil bakıcılarının fiziksel uygunluk düzeylerinin geliştirilmesinde, psikososyal yönden iyileştirilmesinde ve yaşam kalitesinin artırılmasında klinik pilates egzersiz modelinin etkili olduğu görüldü.
