The aim of this study was to investigate the effects of dry needling in addition to neurodevelopmental therapy on spasticity, upper and lower extremity functions, balance and independence level in patients with spasticity stroke compared to neurodevelopmental therapy alone. This study included individuals aged 18-75 years who developed hemiplegia after stroke and were at least 6 months after stroke. Subjects were randomly assigned to the study group (dry needling and neurorehabilitation, n = 21) and control group (neurorehabilitation only, n = 21). Neurodevelopmental therapy was applied to both groups for 4 weeks, 3 sessions per week, total 12 sessions and 45 minutes. The study group received 12 sessions of treatment, 3 sessions per week for 4 weeks. The subjects in the study group were treated with dry needling treatment on M. Gastroknemius, M. Kuadriceps femoris, M. Flexor Karpi Radialis and M. Biceps Brachi muscles (Duration: 60 seconds (sec.), Technique: fast enter-fast exit). All patients were measured before treatment (T1) and after treatment (T3). In addition to the T1 and T3 measurements, an interim measurement was performed after the 1st treatment session in order to see the instant effect in one session only in the study group (T2). In this study, Modified Ashworth Scale (MAS) and normal joint movements were used to evaluate spasticity, 9-Hole Peg Test was used to evaluate upper extremity functions, 10 Meter Walk Test was used to evaluate lower extremity functions, Fullerton Advanced Balance Scale was used to evaluate balance and Functional Independence Scale was used to evaluate independence. Both groups were similar in terms of demographic and clinical characteristics. According to this; mean age: Study Group-63.57 ± 7.76 and Control Group-62.86 ± 8.97, gender (female / male): Study Group-11/10 and Control Group-
8/13, affected side (right) (left): Working Group-12/9 and Control Group-18/3, affected side post-stroke time (years): Working Group-3.61 ± 4.71 and Control Group-3.14 ± 3.83) There was no difference between the groups. According to the results of MAS, only the spasticity of gastroknemius muscle was significantly decreased in the study group (p = 0.02) and there was no difference between the two groups (p <0.05). In terms of joint movement measurement values, passive and active knee extension and wrist flexion, passive ankle total joint movement and active elbow flexion values were higher in the study group (p <0.05). In the upper and lower extremity functions, balance and independent levels of the study group showed more improvement than the control group (p <0.05). As a result of this study, it was found that the individuals in the study group had decreased gastroknemius muscle spasticity, increased upper and lower extremity functions, and improved levels of balance and independence compared to the control group.
Keywords: Stroke, Dry needling, Spasticity, Function, Balance
ÖZ: Bu çalışmanın amacı spastisitesi olan inme geçirmiş hastalarda nörogelişimsel tedaviye ek olarak uygulanan kuru iğneleme yönteminin sadece nörogelişimsel tedavi uygulamasına göre spastisite, üst ve alt ekstremite fonksiyonları, denge ve bağımsızlık düzeyine etkilerinin araştırılmasıdır. Bu çalışmaya inme sonucu hemipleji gelişmiş ve inme sonrası en az 6 aylık dönemde olan 18-75 yaş arası bireyler dâhil edildi. Bireyler randomize bir şekilde çalışma grubu (kuru iğneleme ve nörorehabilitasyon, n=21) ve kontrol grubu (sadece nörorehabilitasyon, n=21) olmak üzere gruplara ayrıldı. İki gruba da 4 hafta boyunca, haftada 3 seans, toplam 12 seans, 45 dakikalık Nörogelişimsel tedavi yöntemi uygulandı. Çalışma grubuna 4 hafta boyunca haftada 3 seans olmak üzere toplam 12 seans tedavi uygulandı. Çalışma Grubunda yer alan bireylere M.Gastroknemius, M.Kuadriceps femoris, M.Fleksör Karpi Radialis ve M.Biseps Braki kasları üzerine kuru iğneleme tedavisi (Süre: her kasa 60 saniye (sn), Teknik: hızlı gir-hızlı çık) uygulandı. Tüm hastalara tedaviden önce (T1) ve tedaviden sonra (T3) ölçüm yapıldı. Ayrıca sadece çalışma grubunda tek seansta anlık etkiyi görebilmek için T1 ve T3 ölçümlerine ek olarak 1. Tedavi seans sonrası bir ara ölçüm yapıldı (T2). Çalışmada Modifiye Ashworth Ölçeği (MAS) ve normal eklem hareketleri değerlendirilmesi spastisitenin değerlendirilmesinde, 9 Delikli Peg Testi üst ekstremite fonksiyonlarının değerlendirilmesinde, 10 Metre Yürüme Testi alt ekstremite fonksiyonlarının değerlendirilmesinde, Fullerton Gelişmiş Denge Skalası dengenin değerlendirilmesinde ve Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği bağımsızlık düzeyinin değerlendirilmesi amacıyla kullanıldı. Çalışmada her iki grubun da demografik ve klinik özellikler bakımından benzer olduğu saptandı. Buna göre; yaş
ortalaması: Çalışma Grubu- 63,57±7,76 ve Kontrol Grubu- 62,86±8,97, cinsiyet (kadın/erkek): Çalışma Grubu-11/10 ve Kontrol Grubu-8/13, etkilenen taraf (sağ/sol): Çalışma Grubu- 12/9 ve Kontrol Grubu-18/3, etkilenen taraf inme sonrası süre (yıl): Çalışma Grubu- 3,61±4,71 ve Kontrol Grubu- 3,14±3,83) açısından gruplar arasında fark yoktu. Tedavi sonrası MAS sonuçlarına göre sadece Gastroknemius kasındaki spastisitenin Çalışma Grubunda anlamlı olarak azaldığı (p=0.02), diğer kaslarda iki grup arasında fark olmadığı tespit edildi (p<0.05). Eklem hareket ölçüm değerleri açısından ise Çalışma Grubunda pasif ve aktif diz ekstansiyonu ve el bileği fleksiyonu, pasif ayak bileği total eklem hareketi ve aktif dirsek fleksiyonu değerlerinin daha fazla olduğu saptandı (p<0.05). Üst ve alt ektremite fonksiyonlarında, denge ve bağımsız düzeylerinde çalışma grubunun kontrol grubundaki bireylere göre daha fazla gelişim gösterdiği görüldü (p<0.05). Bu çalışmanın sonucunda kontrol grubuna göre çalışma grubunda yer alan bireylerde gastroknemius kası spastisitesinde azalma, üst ve alt ekstremite fonksiyonlarında artma, denge ve bağımsızlık düzeylerinde daha fazla gelişme meydana geldiği tespit edildi.
Anahtar Kelimeler: İnme, Kuru iğneleme, Spastisite, Fonksiyon, Denge
