Digital Art, which has emerged as a result of the development of various branches of
art throughout the ages, has been in touch with its architectural discipline since its
existence. After the artists searched for new ways to express themselves, and the
technology gave the opportunity to the artists, the architectural discipline hosted many
different digital art installations both in the interior, on the facades of buildings and in
public spaces, and the architectural elements were used as screens.
Projection mapping method, which uses the facades as screens in public spaces, has
managed to provide different spatial experiences as a result of multidisciplinary studies
in recent years. These performances, realized by scanning the surface to be projected
and then reflecting the visuals and videos prepared in accordance with this surface,
aim to change the architectural space perception and establish a semi-physical, half
virtual connection between the virtual and the real world.
In this study, the relationship between architecture and projection mapping which is a
branch of digital art, the results it creates in public spaces, public space - projection
mapping relations will be examined.
Keywords: digital art, architecture, public spaces, projection mapping, virtual
ÖZ:
Çağlar boyunca sanat dallarının çeşitli şekilde evrilip gelişmesinin bir sonucu olarak
karşımıza çıkan Dijital Sanat, mimarlık disiplini ile de varlığından beri içli dışlıdır.
Sanatçıların kendilerini ifade etmek için çeşitli yeni yollar araması, ve teknolojinin de
sanatçılara bu imkanı tanımasının üzerine, mimarlık disiplini, gerek iç mekanlarda,
gerek binaların cephelerinde ve kamusal mekanlarda bir çok farklı dijital sanat
enstalasyonuna ev sahipliği yapmış ve mimari elemanlar ekran olarak kullanılmıştır.
Daha çok kamusal mekanlarda, cepheleri ekran olarak kullanan projeksiyon
haritalama yöntemi, son yıllarda çok disiplinli çalışmalar sonucu mekânsal anlamda
farklı deneyimler yaşatmayı başarmıştır. Bir veya birden fazla projeksiyon yardımı ile,
yansıtılmak istenen yüzeyin taranması ve daha sonrasında bu yüzeye uygun olarak
hazırlanmış olan görsel ve videoların yansıtılması ile gerçekleştirilen bu
performanslar, mimari mekan algısını değiştirip, sanal ve gerçek dünya arasında yarı
fiziki yarı sanal bir bağlantı kurmayı amaçlamaktadır.
Bu çalışmada, mimarlık ve bir dijital sanat dalı olan projeksiyon haritalama arasındaki
ilişki, kamusal alanlarda yarattığı sonuçlar, kamusal alan - projeksiyon haritalama
ilişkileri incelenecektir.
Anahtar Kelimeler: dijital sanat, mimarlık, kamusal mekan, projeksiyon haritalama,
sanal
