This thesis investigates the optimum allocation and capacity of the Distribution
Generators (DGs) and Distribution Static Synchronous Compensator (DSTATCOM)
in the radial distribution grid to attain the best reduction in the active power
dissipations, voltage drop, and annual loss cost. Four various optimization algorithms
are proposed in this research namely Differential Evolution (DE), Genetics Algorithms
(GA), Multi-Objective Differential Evolution (MODE), and Multi-Objective Genetic
Algorithm (MOGA).
First, the multi-objective function is changed into a solitary one by multiplying each
objective function with a weight factor. Then, GA and DE are used to attain the
optimum capacity and place of the DG and DSTATCOM in the radial distribution grid.
For the case of the MOGA and MODE, the multi-objective functions are directly used
without applying the weighted vector approach. After the Pareto Front are obtained,
the weighted vector approach is applied to select one solution.
Finally, to check the performance of the methods, IEEE 33 bus bars radial distribution
network with three different loading levels namely light (62.5%), nominal (100%), and
heavy (125%) is used. Furthermore, the simulated results are contrasted with the
previous research works to prove the effectiveness of the proposed methods.
Keywords: Distributed Generation, Distribution Static Compensator, Optimal
placement, Optimal sizing, Optimization, Radial distribution system.
ÖZ:
Bu tez, etkin güç dağılımı, gerilim düşüşü en iyi azalma elde etmek için radyal
dağıtım ızgarasında dağıtılmış jeneratörler (DGs) ve dağıtılmış statik senkron
dengelenir (DSTATCOM) optimum konumu ve boyutunu inceler ve yıllık kayıp
maliyeti. Dört çeşitli optimizasyon algoritmaları bu araştırma olarak bilinen
diferansiyel evrimi (DE), genetik algoritmalar (GA), çok objektif diferansiyel evrimi
(MODE) ve çok objektif genetik algoritması (MOGA) önerilmektedir.
İlk olarak, Multi-objektif fonksiyonu bir ağırlık faktörü ile her objektif fonksiyonu
çarparak bir yalnız biri olarak değiştirilir. Sonra, GA ve DE en uygun boyutu ve DG
ve DSTATCOM yer radyal dağıtım ızgarasında almak için kullanılır. MOGA ve
MODE için, Multi-objektif fonksiyonları doğrudan ağırlıklı vektör yaklaşımı
uygulamadan kullanılır. Pareto cephesi alındıktan sonra, bir çözüm seçilmesi için
ağırlıklı vektör yaklaşımı uygulanır.
Son olarak, Yukarıdaki yöntemlerin performansını onaylamak için, IEEE 33 Bus
barlar radyal dağıtım ağı ile üç farklı yükleme seviyeleri olarak bilinen hafif (62,5%),
normal (100%), ve ağır (125%) test edilir. Ayrıca, benzetilmiş sonuçlar, önerilen
yöntemlerin etkinliğini kanıtlamak için önceki araştırma çalışmaları ile kontrastlı.
Anahtar Kelimeler: Dağıtılmış jeneratörler, Dağıtılmış statik senkron dengelenir,
Radyal dağıtım ızgarasında, Optimizasyon, Optimum konumu ve boyutunu
