Employees want to have the feeling of belongingness in their workplace. This lead the employees to be involved in different society and groups, and try to make themselves involved in these communities and groups throughout one's life. Hence, employees’ social dealings as well as relationships are vital in workplace. The current research draws on the tenets of social cognitive theory and conservation of resource theory for supporting the study results. This study used surveys of 200 hotel employees in Northern Cyprus.
In this current study, number of analysis has been used. First and foremost, structural equation modeling operationalized to be able to test hypotheses. In addition, MACRO analysis has been used to be able to analyze mediation role to gauge the interveining effect of moral disengagement on the relationship between workplace ostracism and service sabotage intension. The results showed significant association between independent and dependent as well as mediating variables of the study where workplace ostracism positively affects moral disengagement and service sabotage intention. The results also suggest that moral disengagement partially mediate the effect of workplace ostracism on service sabotage intention. Lastly, research proposes actual insights to human resource managers for diminishing workplace ostracism and its undesirable job outcomes.
Keywords: workplace ostracism, moral disengagement, intention to service sabotage, hotel employees
ÖZ:
Bireyler, çalıştıkları iş yerlerinde ait olma hissine sahip olmak isterler. Yani, kişinin aynı olmayan topluluklara katılma ve şahsını o grup veya topluluklara kabul ettirme çabası göstermesine yol açmaktadır. Bu sebeple, kişilerin iş ortamı ya da çalıştıkları işletmedeki tutum, davranış ve ilişkileri, kurumun içinde meydana gelen grup ve alt gruplar tarafından kabul edilmesi kişilerin hem özel hayatına hem de iş hayatındaki ilişkilerine yansıyacağı gibi, kurum perspektifinden; gruplar arası iletişim, çalşanların bireysel performansları üzerinde etkili olabileceği gibi kurum verim ve performansınıda doğrudan veya dolaylı olarak etkileyecektir. Bu bağlamda araştırmada, turizm sektörü içinde yer alan otel işletmeleri çalışanlarının örgütsel dışlanma (ostracism) algılarının, ahlaki uzaklaşma davranışları ve hizmeti sabote etme niyeti üzerindeki etkisinin belirlenmesi amaçlanmaktadır.
Veri toplama aşamasında sekiz otelle bağlantı kurulmuş, otellerden yedi tanesi çalışmada bir sakınca görmeyip anket dağıtımı konusunda izinleri alınmıştır. Katılımcılara anket soruları otel yöneticilerinin gösterdiği otele ait bir toplantı salonunda araştırmacılar tarafından yüz yüze dağıtılmıştır. Toplamda yedi konaklama tesisinin ön büro ve yiyecek içecek departmanı çalışanlarından toplam 200 adet anket toplanmıştır. Kolayda örnekleme tekniği kullanılmıştır. Çalışma hipotezlerini deneysel olarak test etmek için yapısal eşitlik modeli kullanılmıştır. Ek olarak, araştırma, ahlaki uzaklaşmanın işyerinde dışlanma ve hizmet sabotajı etme niyeti arasındaki ilişki üzerindeki aracılık etkisini ölçmek için Preacher ve Hayes arabuluculuk analizlerini kullanılmıştır. Araştırma bulguları örgütsel dışlanmanın, ahlaki uzaklaşma ve hizmeti sabote etme niyeti üzerinde pozitif ve anlamlı bir ilişki
olduğunu göstermektedir. Ayrıca, ahlaki uzaklaşma, örgütsel dışlanma ve hizmeti sabote etme niyeti arasında aracı rolü görmektedir.
Anahtar Kelimeler: işyerinde dışlanma, ahlaki uzaklaşma, hizmeti sabote etme niyeti, otel çalışanları
