The rapidly increasing level of engagement between China and African states have
attracted considerable scholarly attention and debates. Two distinct camps have
formed around these debates, namely: “Sino-Optimism” and “Sino-Pessimism”. For
Sino-optimists, China’s interest in Africa is potentially good for the continent and
holds the potential of transforming Africa economically and technologically. For Sino Pessimists on the other hand, the opposite is the case as they believe that the
relationship is dangerous for the international system. This point is often exemplified
by pointing out China’s willingness to protect autocratic leaders in Africa by providing
loans without incentives such as democratization and respect for human rights.
At the heart of the debates between these schools of thought have been two
fundamental issues. Firstly, scholars have considered the extent to which China’s
influence have impacted African economies directly. Secondly, some have asserted
that the nature of the relationship potentially exposes African states to a neo imperialistic dependency on China which essentially gives China economic and
political dominion over the states. By Examining Nigeria and Zambia, two uniquely
different states which have significantly different relationships with China, this thesis
explores these two fundamental issues, exploring the history and strategic importance
of the Sino-African relationship, as well as examining the relevant economic data.
The research finds conclusive evidence of China’s positive effect on African
economies via foreign Direct Investments (FDI) as well as infrastructure development
projects. It also concludes that a neo-imperialistic dependency begins to emerge
between some African States such as Zambia and the People’s Republic of China, this
is evidenced by a governmental dependence on Chinese foreign aid as well as piling
national debts owed by African states to China.
Keywords: Sino-Optimism, Sino-Pessimism, Democratization, Neo-imperialism,
Foreign Aid, National Debt, Foreign Direct Investment
ÖZ:Çin ve Afrika devletleri arasında hızla artan etkileşim düzeyi, önemli bilimsel ilgi ve
tartışmalara neden oldu. Bu tartışmalar etrafında iki ayrı kamp oluştu: "Çin İyimserlik" ve "Çin-Kötümserlik". Çin iyimserleri için Çin’in Afrika’ya ilgisi kıta için
potansiyel olarak iyidir ve Afrika’yı ekonomik ve teknolojik olarak dönüştürme
potansiyeline sahiptir. Çin-Kötümserler için ise, ilişkinin uluslararası sistem için
tehlikeli olduğuna inandıkları için durum tam tersidir. Bu nokta, Çin’in Afrika’daki
otokratik liderleri, demokratikleşme ve insan haklarına saygı gibi teşvikler olmadan
krediler vererek korumaya istekli olduğunun gösterilmesiyle örneklendirilir.
Bu düşünce okulları arasındaki tartışmaların merkezinde iki temel mesele vardır. İlk
olarak, bilim adamları Çin'in etkisinin Afrika ekonomilerini ne ölçüde doğrudan
etkilediğini değerlendirdiler. İkinci olarak, bazıları, ilişkinin doğasının potansiyel
olarak Afrika devletlerini Çin'e neo-emperyalist bir bağımlılığa maruz bıraktığını ve
bunun da Çin'e esasen devletler üzerinde ekonomik ve politik hakimiyet verdiğini
iddia etti. Bu tez, Çin ile önemli ölçüde farklı ilişkileri olan benzersiz iki farklı devlet
olan Nijerya ve Zambiya'yı inceleyerek, bu iki temel konuyu araştırıyor, Çin-Afrika
ilişkisinin tarihini ve stratejik önemini araştırıyor ve ilgili ekonomik verileri inceliyor.
Araştırma, altyapı geliştirme projelerinin yanı sıra yabancı Doğrudan Yatırımlar
(DYY) yoluyla Çin’in Afrika ekonomileri üzerindeki olumlu etkisine dair kesin
kanıtlar buluyor. Ayrıca, Zambiya ve Çin Halk Cumhuriyeti gibi bazı Afrika Devletleri
arasında neo-emperyalist bir bağımlılığın ortaya çıkmaya başladığı sonucuna varıyor;
bu, hükümetin Çin dış yardımına bağımlılığının yanı sıra Afrika devletlerinin Çin'e
borçlu olduğu usual borçların birikmesiyle kanıtlanıyor.
Anahtar Kelimeler: Çin-İyimserlik, Çin-Kötümserlik, Demokratikleşme, Yeni emperyalizm, Dış Yardım, Ulusal Borç, Doğrudan Yabancı Yatırım.
