Interior space, formal appearance and formative structure are elements and concepts
of an architectural project that faced major developments during the twentieth
century onwards by various influential architects. The architectural project was
studied by those architects to create a more comprehend and unified design in terms
of the determine aspects between the space, form and structure. This study, intends to
study the space, form and structure of an architectural project to emphasize their
relation and defining elements. Therefore, this thesis aims to investigate the
generator role of interior spaces on formal appearance and formative structure of an
architectural project. However, it investigates the relation in the case of cultural
centres. To implement this relation, a theoretical research was conductto analyse the
development of these aspects by the various architects and a further theoretical study
on the defining elements of each aspect in design. So, 10 constructed case studies of
cultural centres was analysed according to the literature definitions of an
architectural project to study the generator role of space on form and structure. The
analysis shows the strong created design in the cases of reflecting the interior spaces
characteristics on the exterior form and the used structural system. It is understood
that developing an interior-oriented architectural project results in an integrated
design through the different layers of the project.
Key Words: space, form, structure, architectural project, cultural centres
ÖZ:
İç mekân, biçim ve strüktür ilişkisi, yirminci yüzyılın başından itibaren önemli
mimarlar tarafından ele alınmış, farklı mimari projeler bağlamında çeşitli öğeler ve
kavramlar ile yorumlanarak büyük gelişmeler göstermiştir. Mimari projeler, dönemin
önde gelen mimarları tarafından iç mekân, form ve strüktür arasındaki belirleyici
unsurlar açısından daha anlaşılır ve bütünlüklü bir tasarım yaratmak amacıyla
araştırılmış ve kullanışmıştır. Bu çalışma, mimari projelerin mekân, form ve
strüktürel yapısını, aralarındaki ilişkileri ve tanımlayıcı unsurları araştırmayı,
tartışmayı ve tanımlamayı amaçlamaktadır. Tezin amacı, iç mekânların mimari
projeler bütününde biçimsel ve strüktürel çözümler üzerindeki rolünü araştırmak ve
söz konusu ilişkileri bir analiz yöntemine dönüştürerek kültür merkezleri özelinde
araştırarak sonuçlar çıkarmaktır. Söz konusu ilişkiyi saptamak için, çeşitli mimarlar
tarafından bu yönlerin gelişimini analiz etmek ve her bir yönün tanımlayıcı
unsurlarını saptamak için teorik bir araştırma yürütülmüştür. Böylece, mekanın biçim
ve strüktür sistemi üzerindeki biçimlendirici rolünü incelemek için mimari projelerin
literatür tanımlarına göre kültür merkezi olarak tasarlanmış 10 örnek seçilmiş ve
analiz edilmiştir. Analiz, iç mekân özelliklerinin dıştan algılanan formal
kompozisyona ve kullanılan taşıyıcı sisteme yansıtılması durumunda dengeli,
uyumlu, bütüncül ve etkili bir tasarım oluşturulduğunu göstermektedir. Diğer bir
deyişle iç mekânın bir mimari projede projenin somutlaştırma unsuru olarak bir itici
güç ve belirleyici bir role sahip olduğu görülmektedir. İç mekân odaklı bir mimari
proje geliştirmenin projenin farklı katmanları üzerinden bütünleşik bir tasarımla
sonuçlandığı anlaşılmaktadır.
Anahtar Kelimeler: iç mekân, form, strüktür, mimari proje, kültür merkezleri
