The education system played an important role socially and school buildings played
an important role visually first in the dissemination of nationalism when the ethno nationalist movements within the Turkish and Greek-Cypriot communities increased
dramatically under British colonial rule (1878-1960), and later in the dissemination of
internationalism in the mid-20th century. Despite the increased conflict and
nationalism, which was reflected by Neo-Greek architectural elements, the striking
impact of the International Style turned school buildings into representations of the
communities’ attitudes towards modernism.
After Second World War, the Style embodied by many school buildings conveyed
science-based modern thought; modernization attempts for political, economic and
social reforms; and the strong commitment of the first modernist Cypriot architects to
the spirit of the time and the philosophy of the modern.
In this study, the main aim is to understand how post-war school buildings in Cyprus
are identified as unique artefacts transformed from an ‘ethnicity-based’ image into an
‘environment-based’ form that is more associated with the modernization,
decolonization and nation-building processes from which local nuances of mainstream
modernism emerged. Besides the effects of socio-political environment, and
implementation of International Style principles in Modern Cyprus school buildings,
especially climate-sensitive design strategies of the post-war architectural culture is
examined as an important value that determines a new aesthetic understanding.
Accordingly, this study explored post-war school buildings to illustrate their
transformation from a monumental, resplendent and nationalist image to a rational,
international Mediterranean Modern image under the influence of diverse political
regimes, with both images implicitly conveying a socio-political fusion in the
architecture of Cyprus.
Keywords: school buildings, nationalism, modernism, design with climate, Cyprus
ÖZ:
Eğitim sistemi sosyal olarak ve okul binaları ise görsel olarak; İngiliz sömürge
yönetimi (1878-1960) altındaki Kıbrıslı Türk ve Kıbrıslı Rum toplumları içinde, önce
etno-milliyetçi hareketlerin önemli ölçüde artarak milliyetçiliğin yayılmasında, daha
sonra da yirminci yüzyılın ortalarında enternasyonalizmin yayılmasında, oldukça
önemli bir rol oynamışlardır. Neo-Yunan mimari unsurları ile yansıtılmış bu artmakta
olan çatışma ve milliyetçiliğe rağmen, Uluslararası Stil'in çarpıcı etkisi okul binalarını
toplumların modernizme karşı olan tutumlarının birer temsilcisine dönüştürmüştü.
Özellikle, II. Dünya Savaşı'ndan sonra bu Stil’in vücut bulduğu birçok okul binası;
bilime dayalı modern düşünceyi; politik, ekonomik ve sosyal reformlar için
modernizasyon girişimlerini; ve ilk modernist Kıbrıslı mimarların o zamanın ruhuna
ve modernin felsefesine olan güçlü bağlılığını temsil ediyorlardı.
Bu çalışmadaki asıl amaç, Kıbrıs'taki II. Dünya Savaşı sonrası okul binalarının 'etnik temelli' bir görüntüden 'çevre-temelli' bir biçime, benzersiz eserler olarak nasıl
dönüştürüldüğünü anlamaktır, ki bu daha çok ana akım modernizmin yerel
nüanslarının ortaya çıktığı modernleşme, dekolonizasyon ve ulus oluşturma
süreçleriyle ilişkilidir. Bu bağlamda Modern Kıbrıs okul binaları, sosyo-politik
ortamın etkileri ve Uluslararası Stil ilkelerinin uygulanmasının yanısıra, özellikle II.
Dünya Savaşı sonrası mimari kültürün iklime duyarlı tasarım stratejileri ile yeni bir
estetik anlayışın belirlendiği önemli değerler olarak incelenmiştir.
Buna göre, bu çalışmada II. Dünya Savaşı sonrası Kıbrıs okul binalarının anıtsal ve
milliyetçi bir imajdan; rasyonel ve uluslararası bir Akdeniz Moderni imajına
dönüşümlerini göstermek için incelenmiştir. Sonuç olarak, her iki imaj çeşitli siyasi
rejimlerin etkisi altındaki Kıbrıs mimarisinde, sosyo-politik bir füzyonu dolaylı olarak
aktarmaktadır.
Anahtar Kelimeler: okul binaları, modernizm, iklim ile tasarım, milliyetçilik, Kıbrıs
