Exploring Design Strategies of Modern School Buildings in Cyprus (1945-1974)

Abstract

The education system played an important role socially and school buildings played an important role visually first in the dissemination of nationalism when the ethno nationalist movements within the Turkish and Greek-Cypriot communities increased dramatically under British colonial rule (1878-1960), and later in the dissemination of internationalism in the mid-20th century. Despite the increased conflict and nationalism, which was reflected by Neo-Greek architectural elements, the striking impact of the International Style turned school buildings into representations of the communities’ attitudes towards modernism. After Second World War, the Style embodied by many school buildings conveyed science-based modern thought; modernization attempts for political, economic and social reforms; and the strong commitment of the first modernist Cypriot architects to the spirit of the time and the philosophy of the modern. In this study, the main aim is to understand how post-war school buildings in Cyprus are identified as unique artefacts transformed from an ‘ethnicity-based’ image into an ‘environment-based’ form that is more associated with the modernization, decolonization and nation-building processes from which local nuances of mainstream modernism emerged. Besides the effects of socio-political environment, and implementation of International Style principles in Modern Cyprus school buildings, especially climate-sensitive design strategies of the post-war architectural culture is examined as an important value that determines a new aesthetic understanding. Accordingly, this study explored post-war school buildings to illustrate their transformation from a monumental, resplendent and nationalist image to a rational, international Mediterranean Modern image under the influence of diverse political regimes, with both images implicitly conveying a socio-political fusion in the architecture of Cyprus. Keywords: school buildings, nationalism, modernism, design with climate, Cyprus

ÖZ: Eğitim sistemi sosyal olarak ve okul binaları ise görsel olarak; İngiliz sömürge yönetimi (1878-1960) altındaki Kıbrıslı Türk ve Kıbrıslı Rum toplumları içinde, önce etno-milliyetçi hareketlerin önemli ölçüde artarak milliyetçiliğin yayılmasında, daha sonra da yirminci yüzyılın ortalarında enternasyonalizmin yayılmasında, oldukça önemli bir rol oynamışlardır. Neo-Yunan mimari unsurları ile yansıtılmış bu artmakta olan çatışma ve milliyetçiliğe rağmen, Uluslararası Stil'in çarpıcı etkisi okul binalarını toplumların modernizme karşı olan tutumlarının birer temsilcisine dönüştürmüştü. Özellikle, II. Dünya Savaşı'ndan sonra bu Stil’in vücut bulduğu birçok okul binası; bilime dayalı modern düşünceyi; politik, ekonomik ve sosyal reformlar için modernizasyon girişimlerini; ve ilk modernist Kıbrıslı mimarların o zamanın ruhuna ve modernin felsefesine olan güçlü bağlılığını temsil ediyorlardı. Bu çalışmadaki asıl amaç, Kıbrıs'taki II. Dünya Savaşı sonrası okul binalarının 'etnik temelli' bir görüntüden 'çevre-temelli' bir biçime, benzersiz eserler olarak nasıl dönüştürüldüğünü anlamaktır, ki bu daha çok ana akım modernizmin yerel nüanslarının ortaya çıktığı modernleşme, dekolonizasyon ve ulus oluşturma süreçleriyle ilişkilidir. Bu bağlamda Modern Kıbrıs okul binaları, sosyo-politik ortamın etkileri ve Uluslararası Stil ilkelerinin uygulanmasının yanısıra, özellikle II. Dünya Savaşı sonrası mimari kültürün iklime duyarlı tasarım stratejileri ile yeni bir estetik anlayışın belirlendiği önemli değerler olarak incelenmiştir. Buna göre, bu çalışmada II. Dünya Savaşı sonrası Kıbrıs okul binalarının anıtsal ve milliyetçi bir imajdan; rasyonel ve uluslararası bir Akdeniz Moderni imajına dönüşümlerini göstermek için incelenmiştir. Sonuç olarak, her iki imaj çeşitli siyasi rejimlerin etkisi altındaki Kıbrıs mimarisinde, sosyo-politik bir füzyonu dolaylı olarak aktarmaktadır. Anahtar Kelimeler: okul binaları, modernizm, iklim ile tasarım, milliyetçilik, Kıbrıs