The present study aimed to explore English teachers’ perceptions about the use of
digital storytelling (DST) as a tool of reflection in contributing mainly to their
professional development growth. As part of their professional development, the
improvement of teachers’ TPCK was also a major concern of this research .
Through a qualitative research design, the study attempted to address the research
aim and answer the research questions. The research was also a case study that was
carried out with the participation of five English teachers, all of whom were PhD
candidates in the ELT program in the Faculty of Education, Eastern Mediterranean
University (EMU). The data collection tools included semi-structured interview
questions, which were divided into three sets (Pre-While-Post), and were given to
participants on intervals. The second data collection instrument was the reflection
reports, in which the participants were asked to elaborate on the teaching event that
they described as a critical incident in their digital story, the strengths of the DST
tool, its weaknesses, as well as their suggestions for better implementation and
further ways to invest the DST tool in other educational settings .
The data collected from both tools, i.e., the interviews and the reflection reports,
were thematically analysed, in line with the research questions of the study. The
thematic analysis included two major areas: firstly, teachers’ critical incidents and
their justification for their choice of story, and secondly, teachers’ perceptions in the
implementation of DST as a reflection tool contributing to their professional
development and TPCK. It was observed that almost all of the selected critical
incidents belonged to the first year of the professional life of the participants, and
that one participant narrated in her digital story the chaos created by the changing
curriculum and the new teaching method in her teaching context as the ‘critical
incident’. Findings of the study revealed some positive attitudes towards the DST
implementation as a tool for reflection. All participants (except one) praised the use
of DST and confirmed some notable improvement in their critical reflection and in
their TPCK. Some shortcomings of the DST tool were also reported, and
accordingly, suggestions were made by the participants and the researcher as well to
improve the use of DST as a reflection tool in teacher education.
ÖZ:
Bu çalışma, İngilizce öğretmenlerinin dijital hikaye anlatıcılığının (DHA) kullanımı
ile ilgili algılarını, temel olarak mesleki gelişimlerine katkıda bulunmalarında bir
yansıma aracı olarak incelemeyi amaçlamaktadır. Mesleki gelişimlerinin bir parçası
olarak, öğretmenlerin teknolojik pedagojik içerik bilgilerinin geliştirilmesi de bu
araştırmanın araştırdığı önemli sorularından biriydi.
Çalışma nitel bir araştırma olarak tasarlanmıştır. Araştırma, Doğu Akdeniz
Üniversitesi (DAÜ) Eğitim Fakültesi İngiliz Dili Eğitimi (İDE) programında doktora
adayı olan beş İngilizce öğretmeninin katılımıyla yürütülen bir örnek olay
incelemesidir. Araştırmada veri toplama aracı olarak, DHA uygulamasının
öncesinde, uygulama sırasında ve sonrasında katılımcılarla belli aralıklarla yapılan
üç farklı yarı yapılandırılmış görüşme soruları kullanılmıştır. İkinci veri toplama
aracı ise, katılımcılardan dijital hikayelerinde kritik bir olay olarak tanımladıkları bir
öğretim olayını, DHA tekniğinin güçlü yanlarını, zayıf yönlerini, söz konusu tekniğin
daha iyi uygulaması için yaptıkları önerileri ve DHA tekniğinin başka eğitim
ortamlarında nasıl uygulanabileceğine ilişkin yolları ele aldıkları yansıma raporları
olmuştur.
Görüşmelerden ve yansıma raporlarından toplanan veriler, araştırma soruları
doğrultusunda tematik olarak analiz edilmiştir. Söz konusu analizde, ilk olarak
öğretmenlerin dijital öykü olarak seçtikleri ve kritik olay olarak niteledikleri öyküyü
seçmelerindeki gerekçeler; ikinci olarak da DHA uygulamasının kendi mesleki
gelişimlerine ve teknolojik pedagojik içerik bilgilerinin gelişmesine yaptığı katkılar
not edilmiştir. Seçilen kritik olayların hemen hepsinin katılımcıların meslek
hayatlarının ilk yılına ait olduğu, bir katılımcının ise değişen müfredat ve
uygulamaya konan yeni öğretim yönteminin yarattığı kaosu ‘kritik olay’ olarak
öyküleştirdiği görülmüştür. Çalışmanın bulguları, katılımcıların DHA uygulamasını
bir yansıma aracı olarak oldukça olumlu bir şekilde değerlendirdiklerini ortaya
koymuştur. Katılımcıların biri hariç diğerleri DHA kullanımından övgüyle
bahsetmişler, bu uygulama sonucunda eleştirel yansımalarında ve teknolojik
pedagojik içerik bilgilerinde bazı önemli iyileşmeler olduğunu doğrulamışlardır.
DHA aracının eksikliklerine de değinen katılımcılar, DHA’nın öğretmen eğitiminde
bir yansıtma aracı olarak kullanımının iyileştirilmesi için çeşitli önerilerde
bulunmuşlardır
