ÖZ:
Bu araştırmanın temel amacı; Kuzey Kıbrıs Türk Cumhuriyeti’ndeki
(KKTC’deki) okul öncesi eğitim kurumlarında yaşanan sorunların okul yöneticilerinin
ve KTÖS sendika üyelerinin bakış açısından irdelemektir. Buna ek olarak okul öncesi
eğitimde yaşanan sorunların giderilmesi ve kurumların geliştirilmesi amacıyla yine
katılımcıların bakış açısından çözüm önerileri ortaya koymaktır. Bu çalışmada
yaşanan problemlerin ve çözüm önerilerinin okul müdürlerinin ve sendika
temsilcilerinin perspektifinde ayrıntılı olarak incelenmesi hedeflendiğinden nitel
araştırma yaklaşımı kullanılmıştır. Araştırma deseni olarak fenomenoloji
belirlenmiştir. Çalışmada toplam 16 katılımcı yer almıştır. KKTC’nin farklı
bölgelerinde görev yapmış, en az 3 yıl deneyimli ve okul öncesiyle eğitimle ilgili bilgi
sahibi olan toplam 8 okul müdürü dahil edilmiştir. Buna ek olarak en az 3 yıl
deneyimli, okul öncesiyle ilgili çalışmalarda yer almış olan toplam 8 KTÖS sendika
temsilcisi de dahil edilmiştir. Çalışma grubunda yer alan okul müdürleri ve KTÖS
sendika temsilcileri önceden belirlenmiş kriterlere uygun olarak belirlenmiştir. Bu
nedenle çalışma grubunun oluşturulmasında amaçlı örneklem türü olan ölçüt
örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Okul müdürlerinden ve sendika temsilcilerinden
veriler yarı yapılandırılmış görüşmeler yoluyla elde edilmiştir. Görüşmelerin 13 tanesi
doğal ortamlarda, karşılıklı olarak gerçekleştirilmiş ve 3 tanesi online olarak
gerçekleştirilmiştir. Verilerinin analizinde içerik analizi kullanılmıştır.
Araştırma sonuçlarına göre; okul öncesi öğretim programının tam olarak
benimsenmediği ve okul öncesi eğitim programının uygulanmasında standart bir yapı
oluşturulmadığı ortaya çıkmıştır. Çalışmanın diğer önemli sonuçlarına göre öğretmen
yardımcılarının okullarda kadrosuz çalışması, okul yöneticilerinin okul öncesi eğitimle
ilgili yeterli donanıma sahip olmaması, öğrenci sayısı, öğretmenlerin alan bilgisi,
materyal eksikleri gibi nedenlerle okullarda sorun yaşandığı ortaya çıkmıştır.
Sorunların çözümlenmesi için okul öncesi eğitimin ilkokuldan ayrı bir birim olarak ele
alınması gerektiği ve okul öncesi eğitime verilen önemin artırılması gerektiği ortaya
konmuştur.
This study examines the problems in TRNC pre-school education instutions
and their solutions from the perspective of headmasters and KTÖS representatives. It
employs a qualitative approach with a phenomenological design. Research participants
were identified using criteria sampling. The study was carried out with eight
headmasters and eight KTÖS representatives. Thirteen of the interviews were
conducted through face-to-face semi-structured interviews carried out in participants’
natural settings and analyzed using content analysis while the remaining three
interviews were conducted online due to pandemic.
The results revealed that the preschool education program has not been fully
adopted and a standard structure has not been established in the implementation of the
preschool education program. The results also showed that problems in preschool
education occur due to lack of permanent staff members, number of students per
classroom, lack of materials and teacher’s lack of knowledge about the preschool
curricula.
