The paradox of development in Sub-Saharan Africa (SSA) countries, characterized by
vast natural and human resources juxtaposed with persistent poverty and lack of
development, has intrigued scholars and policymakers. While theories like the 'Dutch
disease' and 'Dependency Theory' have been used to explain the situation, this study
focuses on endogenous factors, particularly the role of bureaucratic corruption in
shaping human development outcomes. Using a comparative case-study design, the
research examines the impact of bureaucratic corruption on human development in
two SSA countries—Cameroon and Botswana—employing an 'institutional quality
model.' It examines the correlation between bureaucratic corruption and human
development in both countries.
The empirical analysis reveals that bureaucratic corruption disrupts governance
institutions' ability to allocate resources effectively for human development. Notably,
Cameroon's incomplete projects due to corruption contrast with Botswana's effective
management of mineral wealth. This difference highlights the impact of mitigating
corruption on development progress.
The study's main findings are twofold: Firstly, bureaucratic corruption is prevalent in
both case-study countries, but Cameroon exhibits a higher scale of corruption
compared to Botswana. Secondly, Botswana demonstrates superior governance and
anti-corruption performance, positioning itself as a regional leader in SSA.
Furthermore, the study further establishes that while Cameroon demonstrates a
negative correlation between high corruption and low human development, Botswana
exhibits a positive correlation between low corruption and high human development.
This thesis contributes to the corpus of knowledge in development in two ways:
Empirically, it enhances the understanding of corruption's role in differences in
development between Cameroon and Botswana. By focusing on endogenous factors
and using a comparative approach, it unveils the vital connection between governance,
corruption, and human development. Theoretically, its usage of an institutional quality
model to capture the relationship between bureaucratic corruption and human
development is a nouvelle approach to an enquiry largely dominated by econometric
models.
ÖZ:
Geniş doğal kaynakların ve insan kaynaklarının kalıcı yoksullukla ve kalkınma
eksikliğiyle bir arada bulunduğu Sahra Altı Afrika (SSA) ülkelerindeki kalkınma
paradoksu, akademisyenlerin ve politikacılarını her daim ilgisini çekmektedir. Bu
zamana kadar bu durumu açıklamak için 'Hollanda hastalığı' ve 'Bağımlılık Teorisi'
gibi teoriler kullanılmış olsa da bu çalışma içsel faktörlere, özellikle de bürokratik
yolsuzluğun
insani
kalkınmanın
getirilerini
şekillendirmedeki
rolüne
odaklanmaktadır. Karşılaştırmalı vaka çalışması modeli kullanılan bu araştırma, iki
SSA ülkesinde (Kamerun ve Botsvana) bürokratik yolsuzluğun insani kalkınma
üzerindeki etkisini 'kurumsal kalite modeli' uygulayarak incelemektedir. Bu çalışma
her iki ülkede de bürokratik yolsuzluk ile insani kalkınma arasındaki ilişkiyi
incelemektedir.
Ampirik analiz, bürokratik yolsuzluğun yönetim kurumlarının kaynakları insani
kalkınma için etkili bir şekilde kullanma kapasitesini sekteye uğrattığını ortaya
koymaktadır. Bilhassa Kamerun'un yolsuzluk nedeniyle tamamlanamamış projeleri,
Botsvana'nın maden zenginliğini etkin şekilde yönetebilmesiyle çelişmektedir. Bu
fark,
yolsuzluğun azaltılmasının kalkınmanın gelişimi üzerindeki etkisini
vurgulamaktadır.
Çalışmanın ana bulguları iki yönlüdür: İlk olarak, vaka incelemesi yapılan her iki
ülkede de bürokratik yolsuzluk yaygındır; ancak Kamerun’da Botswana'ya kıyasla
daha yüksek düzeyde bir yolsuzluk görülmektedir. İkinci olarak, Botsvana kendisini
SSA'da bölgesel lider olarak konumlandırarak daha üstün bir yönetişim ve yolsuzlukla
mücadele performansı sergilemektedir. Ayrıca bu çalışma, Kamerun’da yüksek
yolsuzluk ile düşük insani kalkınma arasında negatif bir korelasyon görülürken,
Botsvana'da ise düşük yolsuzluk ile yüksek insani kalkınma arasında pozitif bir
korelasyon olduğunu ortaya koymaktadır.
Bu tez, kalkınmadaki bilgi birikimine iki şekilde katkıda bulunmaktadır: Bu çalışma
ampirik olarak, Kamerun ve Botsvana arasındaki kalkınma farklılıklarında
yolsuzluğun rolünün daha açık bir şekilde anlaşılmasını sağlamaktadır. İçsel faktörlere
odaklanarak ve karşılaştırmalı bir yaklaşım kullanarak, yönetişim, yolsuzluk ve insani
kalkınma arasındaki hayati bağlantıyı ortaya koymaktadır. Teorik olarak, bürokratik
yolsuzluk ve insani kalkınma arasındaki ilişkiyi tanımlamak için kurumsal kalite
modelinin kullanılması, büyük ölçüde ekonometrik modellemelerin hakim olduğu
çalışmalara yeni bir bakış açısı getirmektedir.
