Rwanda has aimed to achieve food self-sufficiency but faces binding land and
budgetary constraints. A set of government policies have been in force for 20 years
that have controlled the major cropping decisions of farmers. A cost–benefit analysis
methodology is employed to evaluate the financial and resource flow statements of the
key stakeholders. The object of the analysis is to determine the sustainability of the
prevailing agricultural policies and donor financed interventions in the agricultural
value chains from the perspectives of the farmers, the economy, and the government
budget. A total of nine value chains were evaluated including seven crops, dairy and
poultry. The study has revealed that, in crops value chains, only a third of the (7
scenarios have positive returns and 15 have negative returns) scenarios of crops
cultivated in various regions generate positive economic returns. In all provinces, one
or more of the crops were either not sustainable from the financial perspective of the
farmers or are economically inefficient in the use of Rwanda's scarce resources. The
annual fiscal cost to the government of supporting the sector is substantial but overall
viewed to be sustainable. A major refocusing is needed of agricultural policies, away
from a mono-cropping strategy to one that allows the farmers to adapt to local
circumstances. A more market-oriented approach is needed if the government wishes
to achieve its economic development goal of having a sustainable agricultural sector
that supports the policy goal of achieving food self-sufficiency.
The situation is different in the dairy value chain. USAID interventions designed to
increase farm level productivity and create/expand market access for small scale dairy
farmers resulted in increase of the dairy farmer's income, as well as stimulated value-
added activities in the value chain and reduced price of milk for low-income
consumers.
The Government of Rwanda policies to reduce cost of production for poultry farmers
increase financial returns and stimulate farmers to invest more resources into the
poultry farming. However, main constraint to further growth of the Rwanda poultry
sector is its dependence on imports, including ingredients for the local production of
poultry feeds, as well as pharmaceutical products. To further increase competitiveness
of the dairy value chain the Government of Rwanda should address the limited
domestic supply of day-old chicks and availability of poultry vaccine.
ÖZ:
Ruanda, gıdanın kendi kendine yeterliliğini sağlamayı amaçlamıştır, ancak bağlayıcı
arazi ve bütçe kısıtlamalarıyla karşı karşıyadır. Çiftçilerin önemli ekim kararlarını
kontrol eden bir dizi hükümet politikası 20 yıldır yürürlüktedir. Kilit paydaşların mali
ve kaynak akış tablolarını değerlendirmek için bir maliyet-fayda analizi metodolojisi
kullanılmaktadır. Analizin amacı, tarımsal değer zincirlerinde hâkim olan tarım
politikalarının ve bağışçıların finanse ettiği müdahalelerin çiftçilerin, ekonominin ve
devlet bütçesinin bakış açılarından sürdürülebilirliğini belirlemektir. Yedi mahsul, süt
ürünleri ve kümes hayvanları dahil olmak üzere toplam dokuz değer zinciri
değerlendirildi. Çalışma, mahsul değer zincirlerinde, çeşitli bölgelerde yetiştirilen
mahsullerin senaryolarının (7 senaryo olumlu, 15'inin olumsuz getirisi) yalnızca üçte
birinin olumlu ekonomik getiri sağladığını ortaya koymuştur. Tüm illerde, bir veya
daha fazla mahsul, çiftçilerin mali perspektifinden sürdürülebilir değildi veya
Ruanda'nın kıt kaynaklarının kullanımında ekonomik olarak verimsizdi. Sektörü
desteklemenin hükümete yıllık mali maliyeti önemli olmakla birlikte genel olarak
sürdürülebilir olarak görülüyor. Tekli ürün stratejisinden çiftçilerin yerel koşullara
uyum sağlamasına olanak tanıyan bir stratejiye doğru, tarım politikalarında büyük bir
yeniden odaklanmaya ihtiyaç vardır. Hükümet, gıdanın kendi kendine yeterliliğini
sağlama politika hedefini destekleyen sürdürülebilir bir tarım sektörüne sahip olma
ekonomik kalkınma hedefine ulaşmak istiyorsa, daha pazar odaklı bir yaklaşım
gereklidir.
Süt ürünleri değer zincirinde durum farklıdır. Çiftlik düzeyinde üretkenliği artırmak
ve küçük ölçekli süt hayvancılığı çiftçileri için pazar erişimini oluşturmak /
genişletmek için tasarlanan USAID müdahaleleri, süt çiftçisinin gelirinin artmasına ve
değer zincirinde katma değerli faaliyetlerin teşvik edilmesine ve düşük gelirli
tüketiciler için düşük sütün fiyatına neden oldu.
Ruanda Hükümeti'nin kümes hayvanı çiftçileri için üretim maliyetini düşürme
politikaları mali getirileri artırıyor ve çiftçileri kümes hayvancılığı çiftçiliğine daha
fazla kaynak yatırmaya teşvik ediyor. Bununla birlikte, Ruanda kümes hayvanı
sektörünün daha fazla büyümesinin önündeki ana kısıtlama, kümes hayvanı
yemlerinin yerel üretimi için bileşenler ve farmasötik ürünler de dahil olmak üzere
ithalata olan bağımlılığıdır. Süt ürünleri değer zincirinin rekabet edebilirliğini daha da
artırmak için Ruanda Hükümeti, günlük civcivlerin sınırlı yurt içi arzını ve kanatlı aşısı
bulunabilirliğini ele almalıdır.
