The Determinants of the Real Exchange Rate and the Role of These Fundamental Factors in New Zealand's Economy

Abstract

ABSTRACT: The aim of this study is to empirically investigate the determinants of the real exchange rate and the role of these fundamental factors in New Zealand economy. Following the framework introduced by Edwards (1989) and Domac and Shabsigh (1999), some additional variables are modified within their model to find out whether there is a relationship between real exchange rate and its economic determinants. Multivariate cointegration, Granger causality and unit root techniques are applied to identify this relationship using a sample of quarterly data covering the period of 1974Q1 - 2009Q3. This thesis also checked the validity of the model and the relative importance of different variables which may have an impact on the real exchange rate policy of New Zealand economy. In the light of the empirical evidence, there exists a relationship between real exchange rate and independent variables – openness, the growth of nominal exchange rate, relative productivity, government consumption, and domestic credit. These variables have an impact on the real exchange rate and the real exchange rate increase when the degree of openness and growth of the nominal exchange rate rise while, relative productivity, the government consumption and domestic credit decrease. However, capital inflows and terms of trade are insignificant in explaining the movement in the equilibrium of real exchange rate. Based on the findings estimated, the New Zealand’s government could consider following issues for policymaking in case of the real exchange rate: (i) there are more significant variables exist in the fixed exchange rate regime therefore, a much wider range of tools are available for policymaking, (ii) in the long-run; openness, growth of nominal exchange rate, relative productivity, government consumption and domestic credit play an important role in keeping the real exchange rate in an appropriate level while, for the short-run, only openness, growth of nominal exchange rate and relative productivity are significant, and (iii) openness explain the greatest component of the variation in the real exchange rate in long-run while, relative productivity is the most significant variable in short-run. Keywords: New Zealand Economy, Real Exchange Rate, Unit Root, Granger Causality, Co integration. …………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………… ÖZ: Yapılan bu tez ampirik olarak Yeni Zelanda ekonomisindeki reel döviz kuru’nun belirleyicilerini ve buna bağlı olan diğer ekonomik faktörlerin rolünü ölçer. Bu ilişki teorik olarak Edward (1989) ve Domac-Shabsigh (1999) modelleri kullanılarak belirlenmiştir. Bu çalışmada, çok değişkenli eş-bütünleşme, Granger nedensellik ve birim kök teknikleri ile üç aylık zaman serileri kullanılıp (1974Q1-2009Q3) belirleyicilerin reel dövüz kuru üzerindeki etkisi ölçülmeye çalışılmıştır. Çalışma, ayni zamanda kullanılan ilgili modelin doğruluğunuda ortaya koymaya çalışmaktadır. Elde edilen ampirik sonuçlar ışığında, reel döviz kuru ile açıklık politikası, nominal döviz kuru, nisbi verimlilik ve yurtiçi kredi hacmi arasında ilişki belirlenmiştir. Bu değişkenlerin reel döviz kuru üzerinde önemli rol oynadığı tespit edilmiştir. Açıklık politikası, nominal döviz kuru artarken reel döviz kuru değer kaybettiği belirlenmiştir. Ayni zamanda nisbi verimlilik, iç kredi hacmi ve devlet harcamakları azalırken, reel döviz kuru değer kaymektedir. Sermaye akışı ve ticaret hadleri reel döviz kurunu açıklayıcı bağlamda anlamsız bulunmuştur. Ampirik Bulgular bağlamında, Yeni Zelanda hükümeti aşağıdaki bazı politikaları uygulayabilir; (i) Reel döviz kurunun belirleyicileri sabit kur rejimlerinde daha fazla anlamlı çıkmıştır. Dolayısıyla politika yapıcıları bu rejim dönemini baz alırken, daha geniş bilgilerle politikalarını üretme imkanına sahiptir. (ii) uzun dönemde, açıklık politikası, nominal döviz kuru büyümesi, nisbi verimlilik, devlet harcamaları ve yurtiçi kredi hacmi reel döviz kurunun uygun saviyelerde tutulmasında önemli rol oynamaktatır. Kısa dönemde ise açıklık politikası, nominal döviz kuru büyümesi, nisbi verimlilik anlam taşımaktadır. (iii) açıklık politikası reel döviz kurundaki değişiklikleri yada dalgalanmaları uzun dönemde açıklayan en iyi belirleyicidir. Kısa dönemde ise nisbi verimlilik en önemli belirleyici olarak bulunmuştur. Anahtar kelimeler: Yeni Zelanda Ekonomisi, Reel Döviz Kuru, Birim kök, Granger Nedensellik, Eş bütünleşme analizi.